Radonica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Radonica
Ilustracja
Stypa. Małorosja. 1877
Dzień

2.wtorek po Wielkanocy

Typ święta

słowiańskie

Religie

prawosławie

Upamiętnia

zmarłych

Znaczenie

pamięć o zmarłych

Inne nazwy

Dzień Zmarłych, Prowody

Podobne święta

Dziady (zwyczaj), Wiosenne wspomnienie zmarłych

Radonica – najstarsze święto Słowian, obecnie powielkanocne modlitwy nad grobami za zmarłych, odpowiednik chrześcijańskiego Święta Zmarłych, które obchodzą wyznawcy prawosławia. Według opisów Jana Złotoustego (Jana Chryzostoma) święto Radonica było znane od pradawnych czasów. Nazwa pochodzi od słów „ród” i „radość”.

Dzień obchodów

Zgodnie z kalendarzem juliańskim jest to dziewiąty dzień (zawsze 2.wtorek) po obchodach Świąt Wielkanocy, dzień szczególnej pamięci o zmarłych. Tego dnia wierni odwiedzają groby swoich bliskich i modlą się o ich zbawienie. Rosjanie nazywają Radonicę Paschą tych, co zasnęli w Panu.

Zwyczaje

Przyjęte jest odwiedzanie cmentarzy i wspominanie zmarłych krewnych. Na cmentarze powinno się przynieść ze sobą malowane jajka i inne wielkanocne potrawy. Tam też odprawia się zaduszkowy posiłek, a część przygotowanych potraw oddaje się ubogim w zamian za modlitwę w intencji duszy zmarłego. Takie żywe obcowanie ze zmarłymi podtrzymuje wiarę na to, że zmarli wciąż są w sercach żywych i po śmierci nie przestają być członkami Cerkwi Boga.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]