Rejon kupiński
| Rejon | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Siedziba | |||||
| Powierzchnia |
4 633 km² | ||||
| Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
7,41 os./km² | ||||
Położenie na mapie obwodu nowosybirskiego_location_map.png)
| |||||
| Strona internetowa | |||||
.png)
.png)
Rejon kupiński (ros Купинский район) – rejon będący jednostką podziału administracyjnego rosyjskiego obwodu nowosybirskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Historia dzisiejszego rejonu kupińskiego zaczyna się stosunkowo późno, bo dopiero pod koniec XIX wieku, a samo Kupino - regionalne centrum tych ziem - zostaje założone w 1886 roku[2]. Pierwsze osady powstawać zaczęły w latach sześćdziesiątych XIX wieku, a ludność napływała tu głównie z okolic Kurska, Orła i Smoleńska[2]. Wielki napływ ludności zaczyna się w czasie reform Piotra Stołypina, gdy na tym terenie powstaje, w latach 1907-1911, ponad 60 nowych wiosek[3]. W 1911 utworzona zostaje wołost, która bardzo szybko przechodzi etap dynamicznego wzrostu, tak że po kilku latach jest jedną z lepiej rozwiniętych obszarów w tomskiej guberni[3]. Ludność zajmuje się głównie rolnictwem oraz hodowlą zwierząt[3]. Działało tu kilkanaście szkół, a od 1914 roku także urząd pocztowy[3]. Rozbudowywano także sieć kolejową, a pierwszy pociąg pojawił się tu w 1915 roku[2].
Dynamiczny rozwój został przerwany przez wybuch I wojny światowej, a następnie rosyjską wojnę domową, podczas którą tereny te podlegały pod rząd kierowany przez admirała Aleksandra Kołczaka. Na ziemiach tych działała partyzantka bolszewicka i ostatecznie przeszły one pod władzę bolszewików[3]. W 1925 roku władze sowieckie tworzą tu rejon kupiński[2]. Wkrótce przejdzie on przez stalinowski program forsownej kolektywizacji[3]. W 1930 roku otwarta zostaje stacja naprawy traktorów, w 1932 roku stacja napraw pociągów, a w 1936 zakład przetwarzający mięso[3]. Od 1937 roku znajduje się w granicach obwodu nowosybirskiego[2]. Po ataku III Rzeszy nad Związek Radziecki rejon dostarczył sowieckiej gospodarce: 7 milionów ton zbóż, 288 tysięcy ton mięs, 1,266 tysięcy ton mleka oraz wyroby z wełny[3]. W czasie wojny i po jej zakończeniu, na bazie ewakuowanych z zachodu przedsiębiorstw, inwestowano w przemysł i powstawały nowe zakłady, m.in. przetwórstwa ryb czy fabryka elementów maszynowych[3]. Po wojnie powstaje m.in. zakład przetwórstwa mleka, wylęgarnia drobiu oraz szwalnie[3]. Inwestowano także w rozwój sieci szkolnej, placówek kulturalnych, a także sportowych[3]. Po rozpadzie Związku Radzieckiego rejon przechodził proces transformacji ekonomicznej, a także rozpoczął rozwój bazy turystycznej i odbudowy zniszczonych przez władzę sowiecką obiektów sakralnych[3].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Rejon kupiński położony jest w południowo-zachodniej części obwodu nowosybirskiego, w odległości około 400 kilometrów od jego stolicy, Nowosybirska[4]. Położony jest na płaskim terenie stepu kułundyjskiego, a od południa graniczy z Kazachstanem[5]. Rejon bogaty jest w jeziora o obfitości ryb różnych gatunków[4], a także w tereny uprawne, co sprawia, że rolnictwo i hodowla są podstawą miejscowej gospodarki[6]. Ziemie przeznaczone pod rolnictwo na początku lat osiemdziesiątych zajmowały ponad 200 tysięcy hektarów[5]. W 2010 roku liczba ta wyniosła 381 tysięcy hektarów[7]. Rolnictwo stanowi 37% ogółu dochodu wytwarzanego na terenie rejonu[7]. Ważnym elementem składowym kupińskiej gospodarki jest także produkcja mleka, a także hodowla bydła i produkcja mięsa[6]. W 2010 roku wyprodukowano tu 19 286 ton mleka i 1981 ton mięsa[7]. Przemysł w rejonie związany jest głównie z przetwórstwem żywności, a w 2010 roku przedsiębiorstwa tego typu w rejonie wytworzyły produkty o łącznej wartości 889 milionów rubli[8]. Mieszkańcy mają do dyspozycji komunikację rejonową, złożoną z autobusów, której długość linii wynosi 811 kilometrów[9].
Według danych z 2010 roku na terenie rejonu kupińskiego znajdują się 40 publiczne szkoły różnego szczebla oraz 23 oddziały przedszkolne[10]. Opiekę zdrowotną zapewnia ponad 50 placówek medycznych, w tym m.in. szpital rejonowy, 3 szpitale wiejskie i specjalistyczna klinika[10]. Funkcjonuje tu także 15 placówek kulturalnych, dom kultury, dziecięce centrum artystyczne, muzeum rejonowe oraz 3 biblioteki[5][10]. W skład rejonu wchodzi jedno osiedle typu miejskiego i 15 osiedli typu wiejskiego.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Wiadomości ogólne[edytuj | edytuj kod]
Według danych federalnych liczba ludności w 2010 na terenie obwodu kupińskiego wyniosła 33 964 ludzi[1]. Zauważalny jest nieustanny spadek tej liczby, z uwagi na niski przyrost naturalny oraz emigrację ludności do wielkich miast[11]. W 1998 roku mieszkało tu jeszcze 41 500 ludzi[5]. Dane z 2011 roku wskazują na delikatną poprawę w stosunku do wcześniejszego roku, gdyż populacja wzrosnąć miała do 34 200 ludzi[11]. Z tego 20 200 stanowi grupę w wieku produkcyjnym[11]. Bezrobocie ma wynosić 1,15%[11]. Średnia miesięczna pensja w 2011 roku stanowiła kwotę 8986 rubli, co jest zauważalnym wzrostem, bo jeszcze w 2006 roku statystyki wskazywały, że przeciętne wynagrodzenie wynosi 4377 rubli[11].
Liczba ludności w ostatnich latach[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Liczba ludności |
|---|---|
| 1998 | 41 500 |
| 2006 | 35 188 |
| 2007 | 34 730 |
| 2008 | 34 472 |
| 2009 | 34 431 |
| 2010 | 34 176 |
| 2011 | 34 200 |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Gks.ru: Численность населения Российской Федерации по городам, поселкам городского типа и районам на 1 января 2010 года. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ a b c d e Regionalcom.ru: Купинский район. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)]. (ros.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l Admkupino.ru: Купинский район: История. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-01)]. (ros.).
- ↑ a b Region.newsib.ru: Купинский район. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-21)]. (ros.).
- ↑ a b c d Loi.sscc.ru: Купинский район. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-14)]. (ros.).
- ↑ a b Admkupino.ru: Куйбышевский район. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-02)]. (ros.).
- ↑ a b c Region.newsib.ru: Купинский район: Сельское хозяйство. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ Region.newsib.ru: Купинский район: Промышленность. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ Region.newsib.ru: Купинский район: Транспорт и связь. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ a b c Region.newsib.ru: Купинский район: Социальная сфера. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ a b c d e Region.newsib.ru: Купинский район: Население и занятость. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
