Przejdź do zawartości

Rezerwat przyrody Piekiełko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piekiełko
Ilustracja
Przełom rzeki Wel w rezerwacie Piekiełko
rezerwat leśny
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Mezoregion

Garb Lubawski

Data utworzenia

2001

Akt prawny

Rozporządzenie Nr 319 Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 21 listopada 2001 r.

Powierzchnia

24,58 ha

Położenie na mapie gminy Grodziczno
Mapa konturowa gminy Grodziczno, na dole znajduje się punkt z opisem „Piekiełko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Piekiełko”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Piekiełko”
Położenie na mapie powiatu nowomiejskiego
Mapa konturowa powiatu nowomiejskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Piekiełko”
Ziemia53°19′51″N 19°46′32″E/53,330833 19,775556

Rezerwat przyrody Piekiełkorezerwat leśny położony w województwie warmińsko-mazurskim, w gminie Grodziczno, w nadleśnictwie Lidzbark[1]. Leży w granicach Welskiego Parku Krajobrazowego[2]. Akt powołujący ukazał się w Dz.Urz. Woj. Warm.-Maz. Nr 126, poz.1716 z 22.11.2001 r.[1]

Zajmuje powierzchnię 24,58 ha[3] (akt powołujący podawał 26,19 ha[1]).

Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie przełomowego, o charakterze górskim, odcinka rzeki Wel z otaczającym go grądem zboczowym Aceri-Tilietum, z licznymi chronionymi i rzadkimi gatunkami roślin i zwierząt[3].

Rośliny[edytuj | edytuj kod]

Na dnie rzeki Wel występuje krasnorost hildenbrandia rzeczna Hildenbrandia rivularis tworzący na kamieniach zanurzonych w nurcie rzeki skorupiaste plechy koloru czerwonego. Na terenie rezerwatu Piekiełko spotkać można kilkanaście gatunków roślin objętych ochroną gatunkową między innymi wspomnianą hildenbrandię rzeczną Hildenbrandia rivularis, pluskwicę europejską Cimicifuga europaea, wawrzynka wilczełyko Daphne mezereum, turówkę leśną Hierochloë australis oraz gnieźnika leśnego Neottia nidus-avis[4].

Ptaki[edytuj | edytuj kod]

Wśród ornitofauny rezerwatu na szczególną uwagę zasługują dwa gatunki objęte ochroną ścisłą: pluszcz Cinclus cinclus gatunek związany z potokami górskimi oraz pliszka górska Motacilla cinerea[4].

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

W 2014 roku w ramach projektu: „Ochrona cennych zasobów przyrodniczych na terenie parków krajobrazowych Pomorza, Kujaw, Warmii i Mazur przed nadmierną i niekontrolowaną presją turystów” na terenie rezerwatu (na lewym brzegu) powstała ścieżka turystyczna wraz z tablicami informacyjnymi o walorach przyrodniczych i krajobrazowych rezerwatu Piekiełko[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Rejestr rezerwatów przyrody województwa warmińsko-mazurskiego
  2. Rezerwaty przyrody. [w:] Welski Park Krajobrazowy [on-line]. Parki Krajobrazowe Województwa Warmińsko-Mazurskiego. [dostęp 2018-12-01].
  3. a b Rezerwat przyrody Piekiełko. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-12-01].
  4. a b c Rezerwaty Przyrody – Welski Park Krajobrazowy [online], parkikrajobrazowewarmiimazur.pl [dostęp 2021-02-12].