Rezystor drutowy
Wygląd
Rezystor drutowy – rodzaj rezystora. Wykonuje się je nawijając na rurce ceramicznej lub z tworzywa sztucznego drut (taśmę) oporowy. Końcówki drutu oporowego mocuje się do wyprowadzeń. Zazwyczaj drut zabezpiecza się przed wpływem otoczenia przez pokrycie lakierem ochronnym, zatopienie w obudowie ceramicznej lub metalowej z radiatorem[1].
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
Ważniejsze właściwości rezystorów drutowych[1]
- duże moce znamionowe (25 W i więcej),
- małe rezystancje znamionowe (od 0,5 Ω do 10 kΩ),
- mały temperaturowy współczynnik rezystancji,
- duża stabilność czasowa,
- duże rozmiary,
- duża indukcyjność i pojemność pasożytnicza, co ogranicza zakres częstotliwości pracy rezystorów do 50 kHz,
- wykonuje się je w 2 klasach dokładności: ±5% i ±10%, a w specjalnych wykonaniach nawet do 0,005%,
- duża wytrzymałość na wyładowania elektrostatyczne.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rezystory - przegląd najpopularniejszych typów. [dostęp 2021-12-31].