Rhagonycha nigripes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rhagonycha nigripes
(Redtenbacher, 1842)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

sprężykokształtne

Nadrodzina

sprężyki

Rodzina

omomiłkowate

Podrodzina

Cantharinae

Plemię

Cantharini

Rodzaj

zmięk

Podrodzaj

Rhagonycha s.str.

Gatunek

Rhagonycha (Rhagonycha) nigripes

Synonimy
  • Cantharis nigripes Redtenbacher, 1842
  • Rhagonycha melanocera Schummel, 1843
  • Rhagonycha barbara Bach, 1854
  • Rhagonycha suturipennis Pic, 1909
  • Rhagonycha herzegivina Pic, 1911

Rhagonycha nigripesgatunek chrząszcza z rodziny omomiłkowatych i podrodziny Cantharinae.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1842 roku przez Ludwiga Redtenbachera pod nazwą Cantharis nigripes[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 5,5 do 7,5 mm. Głowę ma całą czarną, pozbawioną guzka między nasadami czułków. Również czarne przedplecze ma zaokrągloną krawędź przednią, niezaostrzone kąty tylne i niewklęsłą krawędź tylną. Pokrywy są w całości brązowożółte. Odnóża są czarne i mają rozdwojone wierzchołki wszystkich pazurków. Genitalia samca mają edeagus zaopatrzony w jasnobrązową do brązowej tarczkę grzbietową o silniej zakrzywionych bokach i głębszym wycięciu krawędzi wierzchołkowej niż w przypadku R. gallica i R. interposita. Paramery są niespłaszczone, w widoku bocznym prętowate[2].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad górski, mezoalpejski, zasiedlający regiel górny, piętro subalpejskie i piętro alpejskie[3][4]. Osobniki dorosłe obserwuje się od kwietnia do sierpnia ze szczytem pojawu w lipcu. Siadają na trawach, roślinach zielnych, kosodrzewinie i świerkach[3].

Gatunek palearktyczny, znany z Hiszpanii, Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Litwy, Polski, Słowacji, Białorusi, Ukrainy, Serbii, Czarnogóry, Bułgarii[5], Macedonii Północnej[4], europejskiej części Rosji[1], Turcji i Algierii[3]. W Polsce notowany jest z Sudetów, Beskidu Śląskiego, Beskidu Żywieckiego, Tatr i Bieszczadów[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Sergey V. Kazantsev. An annotated checklist of Cantharoidea (Coleoptera) of Russia and adjacent territories. „Russian Entomological Journal”. 20 (4), s. 387–410, 2011. DOI: 10.15298/rusentj.20.4.05. 
  2. Arved Lompe: Gattung Rhagonycha Eschsch.. [w:] Käfer Europas [on-line]. Coleonet.de, 2010. [dostęp 2023-08-05].
  3. a b c B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Buprestoidea, Elateroidea i Cantharoidea. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (10), 1985. 
  4. a b Antoni Kuśka, Omomiłki (Coleoptera, Cantharidae): Cantharinae i Silinae Polski, „Monografie Fauny Polski”, 21, Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN, 1995.
  5. Rhagonycha (Rhagonycha) nigripes Redtenbacher, 1842. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-08-05].
  6. gatunek: Rhagonycha (Rhagonycha) nigripes (W.G. Redtenbacher, 1842). [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2023-08-05].