Rhein-Neckar-Tram 2020

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rhein-Neckar-Tram 2020
Ilustracja
RNT 2020 (Škoda 36T) nr 1407 w Mannheimie
Dane ogólne
Kraj produkcji

 Czechy

Producent

Škoda Transportation

Miejsce produkcji

Pilzno

Lata produkcji

od 2022 r.

Dane techniczne
Długość

30 500 mm (36T)
40 650 mm (37T)
58 690 mm (38T)

Szerokość

2400 mm

Wysokość

3600 mm

Rozstaw wózków

1435 mm

Moc silników

680 kW (36T)
1020 kW (37T)
1360 kW (38T)

Typ silników

asynchroniczne

Napięcie zasilania

750 V DC

Prędkość maksymalna

80 km/h

Wnętrze
Liczba miejsc siedzących

72 (36T)
104 (37T)
156 (38T)

Liczba miejsc ogółem

178 (36T)
244 (37T)
368 (38T)

Niskopodłogowość

100%

Rhein-Neckar-Tram 2020 (RNT 2020) (oznaczenie producenta ForCity Smart 36T, 37T i 38T) – seria tramwajów niskopodłogowych wyprodukowanych przez Škoda Transportation dla regionu Rhein-Neckar. RNT 2020 ma być eksploatowany na wszystkich trasach obsługiwanych przez przedsiębiorstwo Rhein-Neckar-Verkehr GmbH (RNV) i zastąpić tramwaje wyprodukowane w latach 1960–2000.

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Tramwaje Rhein-Neckar-Tram 2020 zaprojektowano jako dwukierunkowe. Jest to szczególnie ważne w przypadku eksploatacji w Heidelbergu, ponieważ jest tam eksploatowanych tylko kilka pętli tramwajowych. Dzięki zamontowaniu drzwi po obu stronach nadwozia możliwa jest eksploatacja na liniach sieci międzymiastowej, w której perony znajdują się po lewej lub po prawej stronie toru. Tramwaje rozwijają prędkość maksymalną 80 km/h.

Zamówienie[edytuj | edytuj kod]

Zamówienie obejmuje 80 tramwajów i ma wartość 265 milionów euro. Wagony są produkowane przez czeskiego producenta Škoda Transportation w zakładach w Czechach i Finlandii. RNT 2020 opiera się konstrukcyjnie na tramwaju Škoda Artic[1][2].

Warianty 37 i 38T zostały zaprojektowane jako „pozornie” dwukierunkowe, ponieważ posiadają tylko jedną kabinę motorniczego i drzwi po obu stronach. Są one eksploatowane wyłącznie w składach podwójnych. Drugi koniec tramwaju jest wyposażony w przejście, dzięki czemu pasażerowie mogą przejść z jednej części składu do drugiej. Zaletą jest to, że w przypadku usterki drugą połowę składu można łatwo złożyć ponownie, a następnie wyekspediować w dalszą podróż z pasażerami[3].

Rozwiązanie z tramwajami łączonymi przejściem ma na celu uniknięcie konieczności każdorazowego zestawiania składów dla pasażerów w godzinach szczytu. Co więcej, na tej samej przestrzeni jest więcej miejsca dla pasażerów. 60-metrowe składy traktowane jako jednostka są obecnie (2024 r.) najdłuższymi tramwajami wąskotorowymi na świecie[4].

Eksploatacja[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy tramwaj, o numerze 1402 (typu 36T), został oddany do eksploatacji 14 kwietnia 2023 roku[5].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Die neue Rhein-Neckar-Tram von Skoda geht in den Fahrgastbetrieb [online], Urban Transport Magazine, 16 kwietnia 2023 [dostęp 2024-02-08] (niem.).
  2. Škoda pokazuje pierwszy tramwaj dla Mannheim, Heidelberga i Ludwigshafen [online], www.transport-publiczny.pl [dostęp 2024-02-08] (pol.).
  3. Technisches Fahrzeugkonzept – Rhein-Neckar-Tram 2020 [online], www.rnt2020.de [dostęp 2024-02-08].
  4. Verbesserungen und Neuerungen – Rhein-Neckar-Tram 2020 [online], www.rnt2020.de [dostęp 2024-02-08].
  5. Erfolgreicher Start des Fahrgastbetriebs | Mannheim.de [online], www.mannheim.de, 14 kwietnia 2023 [dostęp 2024-02-08] (niem.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]