Rudolf Różycki

Rudolf Różycki
Data i miejsce urodzenia	2 października 1857 ; Kałusz
Data i miejsce śmierci	11 grudnia 1936 ; Warszawa
Zawód, zajęcie	sędzia
Narodowość	polska
Tytuł naukowy	docent
Uczelnia	Uniwersytet Franciszkański we Lwowie
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rudolf Różycki (ur. 2 października 1857 w Kałuszu, zm. 11 grudnia 1936 w Warszawie) – polski sędzia.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył gimnazjum w Samborze. Absolwent studiów na Wydziale Prawa Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie, gdzie w 1880 uzyskał tytuł naukowy doktora praw. Pracował w instytucjach skarbowych i sądowych w ramach zaboru austriackiego. W 1899 habilitował się w zakresie prawa skarbowego. W stopniu docenta był wykładowcą prawa skarbowego na Uniwersytecie Franciszkańskim oraz na Akademii Rolniczej w Dublanach. Od stycznia 1904 był radcą dworu w Trybunale Administracyjnym w Wiedniu.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości od kwietnia 1919 był sędzią Sądu Najwyższego, od października 1922 był jednym z prezesów Najwyższego Trybunału Administracyjnego, od 21 czerwca 1930 pierwszym prezesem. Od 13 listopada 1926 został nominowany na urząd prezesa Trybunału Kompetencyjnego. W październiku 1932 przeszedł w stan spoczynku. Od czerwca 1922 do 1934 był profesorem prawa skarbowego w Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie^[1].

Zmarł w Warszawie 11 grudnia 1936. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski (9 listopada 1931)^[2]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (7 listopada 1925)^[3]
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (27 grudnia 1924)^[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Wolna Wszechnica Polska. W: Szkoły wyższe Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: 1930, s. 312.
↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 345 „za zasługi na polu sądownictwa administracyjnego”.
↑ M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1081 „za wybitne zasługi, położone na polu organizacji i rozwoju sądownictwa administracyjnego”.
↑ M.P. z 1924 r. nr 299, poz. 979 „w uznaniu zasług, położonych na polu organizacji i rozwoju sądownictwa administracyjnego w Rzeczypospolitej Polskiej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 46. ISBN 978-83-7188-964-6.
Henryk Korczyk: Rudolf Różycki. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2015-02-25].

[1] Wolna Wszechnica Polska. W: Szkoły wyższe Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: 1930, s. 312.

[2] M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 345 „za zasługi na polu sądownictwa administracyjnego”.

[3] M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1081 „za wybitne zasługi, położone na polu organizacji i rozwoju sądownictwa administracyjnego”.

[4] M.P. z 1924 r. nr 299, poz. 979 „w uznaniu zasług, położonych na polu organizacji i rozwoju sądownictwa administracyjnego w Rzeczypospolitej Polskiej”.

[1]

[2]

[3]

[4]