SM U-59
 SM U-58 bliźniaczy do U-59 | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Początek budowy |
październik 1914 |
| Położenie stępki |
13 lipca 1915 |
| Wodowanie |
20 czerwca 1916 |
 Kaiserliche Marine
| |
| Wejście do służby |
7 września 1916 |
| Wycofanie ze służby |
14 maja 1917 |
| Los okrętu |
zatopiony na minie |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
67 m |
| Szerokość |
6,32 m |
| Zanurzenie |
3,79 m |
| Zanurzenie testowe |
50 metrów |
| Napęd | |
| 2 silniki Diesla (2x850 KM), 2 silniki elektryczne (2x600 KM), 2 wały | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
powierzchnia: 7730 Mm / 8 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 6 torped, działo 88 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe |
4 × 500 mm (dziób-rufa) |
| Załoga |
38 |
SM U-59 – niemiecki okręt podwodny typu U-57 zbudowany w AG Weser w Bremie w latach 1914-1916. Wodowany 20 czerwca 1916 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 7 września 1916 roku. Służbę rozpoczął w II Flotylli 20 listopada, a jego dowódcą został kapitan Freiherr Wilhelm von Fircks[1]. U-59 w czasie czterech patroli zatopił 14 statków o łącznej pojemności 38 050 BRT oraz jeden uszkodził.
W czasie pierwszego patrolu 7 grudnia 1916 roku, na Morzu Północnym U-59 zatrzymał i zatopił szwedzki statek żaglowy „August” o pojemności 431 BRT, który płynął z Uddevalla do Tyne z ładunkiem drewna. 8 grudnia łupem padł kolejny szwedzki żaglowiec płynący na tej samej trasie.
W czasie drugiego patrolu w styczniu 1917 roku na Atlantyku na granicy Zatoki Biskajskiej. W okresie od 13 do 23 stycznia U-59 zatopił cztery statki. Trzy norweskie oraz jeden francuski. Norweski parowiec transportowy SS „Solvang”[2] o pojemności 2970 BRT, płynący z Almerii do Barrow z ładunkiem rudy żelaza, został zatopiony 13 stycznia 1917 roku około 30 mil na północ od przylądka Cabo Fisterra.
W czasie ostatniego patrolu U-59 wpadł na niemiecką minę w okolicach płycizny Horns Rev na zachód od Esbjerg. W wyniku wybuchu okręt przełamał się i zginęło 33 członków załogi razem z kapitanem. Czterech marynarzy uratowało się.
W 2002 roku wrak U-59 został odkryty przez JD-Contractor[3]Działo U-59 zostało wydobyte i jest eksponowane w[4] Strandingmuseum St. George w Thorsminde w Danii.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Freiherr Wilhelm von Fircks (31 grudnia 1881 – 14 maja 1917), pierwszy i jedyny dowódca okrętu. – Uboat.net WWI U-boat commanders.
- ↑ SS Solvang (+1917) – EWrecksite.eu
- ↑ JD-Constractor Denmark.. [dostęp 2013-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-04)].
- ↑ Zdjęcie działa na stronach muzeum.. [dostęp 2013-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-06)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 29. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 177. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 104. ISBN 1-85367-623-3.