Saturnin Zawadzki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Saturnin Zawadzki
Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1923
Radom

Data śmierci

17 września 2003

profesor nauk rolniczych
Alma Mater

UMCS

Doktorat

1957

Habilitacja

1964

Profesura

1983

Polska Akademia Nauk
Status

członek rzeczywisty

Doktor honoris causa
Akademia Rolnicza w Krakowie – 2002
Uczelnia

Instytut Melioracji i Użytków Zielonych

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Partyzancki Krzyż Armii Krajowej Medal Komisji Edukacji Narodowej Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”

Saturnin Zawadzki (ur. 7 lipca 1923 w Radomiu, zm. 17 września 2003) – polski gleboznawca, profesor nauk rolniczych, przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Agrofizyki Polskiej Akademii Nauk oraz Rady Naukowej Instytutu Melioracji i Użytków Zielonych.

Maturę zdawał już w warunkach okupacyjnych, przed Komisją Tajnego Nauczania w Lublinie. W 1942 roku podjął pracę w leśnictwie. Będąc członkiem ZWZAK wypełniał misję utrzymywania łączności z więźniami Majdanka, przekazując im przez robotników leśnych listy i inne przesyłki oraz odbierając grypsy do ich rodzin. W latach 1945-1947 pełnił służbę żołnierską w II Armii Wojska Polskiego. Zwolniony z wojska na własną prośbę, ukończył studia na Wydziale Rolnym UMCS w Lublinie, uzyskując w 1950 roku dyplom inżyniera i magistra nauk agrotechnicznych. W 1954 rozpoczął także pracę w Instytucie Melioracji i Użytków Zielonych, do którego w 1958 roku przeszedł na pełny etat otrzymując zadanie utworzenia Pracowni Gleboznawstwa Melioracyjnego. Był autorem prac dotyczących genezy, ewolucji i przekształceń hydrogenicznych gleb (m.in. Zarys charakterystyki gleb Polski, Gleboznawstwo).

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Jest pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]