Scheurebe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Scheurebe
‘Scheurebe’
Ilustracja
Scheurebe
Gatunek

winorośl właściwa
(Vitis vinifera)[1]

Hodowca

Georg Scheu

Rok wyhodowania

1916

Pochodzenie

Niemcy[1]

Ważne regiony uprawy

Palatynat, Nadrenia, Nahe, Hesja Nadreńska

Identyfikator VIVC

10818

Przeznaczenie owoców

wino

Kolor skórki

biały[1]

Scheurebeodmiana winorośli właściwej o jasnej skórce, popularna zwłaszcza w Palatynacie[2]. Uważana za jeden z najlepszych nowszych szczepów niemieckich[2][3].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Scheurebe został wyhodowany w 1916 przez Georga Scheu, jako krzyżówka odmiany riesling i dzikiej winorośli[4]. Przez długi czas uważano scheurebe za krzyżówkę niemieckich odmian silvaner i riesling[5][4]. Te same odmiany rodzicielskie miałby szczep rieslaner[5]. Analizy genetyczne ostatecznie ustaliły odmiany rodzicielskie na rieslinga i bukettrebe (którego przodkiem jest silvaner)[1].

Wina[edytuj | edytuj kod]

Wina z dojrzałych owoców są aromatyczne[3] i mają nuty grejpfruta i wanilii[2][6]. Przy przedwczesnym zbiorze przeważają nuty trawiaste[3].

Rozpowszechnienie[edytuj | edytuj kod]

Udział scheurebe w uprawach w Niemczech zmniejsza się i w 2019, przy obsadzonych 1417 ha osiągnął 1,4% (obszar upraw zmniejszył się od 1995 o ponad 60%)[7]. Daje to odmianie dziesiąte miejsce wśród szczepów o jasnej skórce[7]. Największy udział w powierzchni winnic miało scheurebe ok. roku 1985: 4,4%[7].

Scheurebe jest uprawiane także w Austrii[8] oraz Wielkiej Brytanii[9]. W 2009 w Austrii szczep uprawiano na 398 ha (0,9% powierzchni upraw), z czego najwięcej (191 ha) przypadało na region Burgenland[4][10].

Synonimy[edytuj | edytuj kod]

Sämling 88[4], alzey s. 88, scheu riesling[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Scheurebe - Passport data. Instytut Hodowli Winorośli Geilweilerhof. [dostęp 2021-10-18]. (ang.).
  2. a b c Karen MacNeil: The Wine Bible. Nowy Jork: Workman Publishing, 2001, s. 544. ISBN 978-1-56305-434-1. (ang.).
  3. a b c Stevenson 2005 ↓, s. 39.
  4. a b c d Barbara Arbeithuber, Barbara Waxenegger, Karina Skurnik, Austrian Wine Documentation [online], listopad 2011, s. 35 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-14] (ang.).
  5. a b Stevenson 2005 ↓, s. 36.
  6. Stevenson 2005 ↓, s. 624.
  7. a b c Deutscher Wein Statistik 2020/2021, Deutscher Weininstitut, Bodenheim 2020 [dostęp 2021-10-18] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-01] (niem. • ang.).
  8. Stevenson 2005 ↓, s. 388.
  9. Stevenson 2005 ↓, s. 398.
  10. Barbara Arbeithuber, Barbara Waxenegger, Karina Skurnik, Austrian Wine Documentation [online], listopad 2011, s. 23 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-14] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).