Seeing the Real You at Last
| Wykonawca utworu z albumu Empire Burlesque | |
| Bob Dylan | |
| Wydany | |
|---|---|
| Nagrywany | |
| Gatunek | |
| Długość |
4:18 |
| Twórca |
Bob Dylan |
| Producent | |
| Wydawnictwo | |
Seeing the Real You at Last – piosenka skomponowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego w styczniu 1985 r., wydana na albumie Empire Burlesque w czerwcu 1985 r.
Historia i charakter utworu[edytuj | edytuj kod]
Utwór ten został nagrany w studiu Cherokee Studio w Hollywood w Los Angeles w Kalifornii 28 stycznia 1985 r. Była to dziewiąta sesja nagraniowa tego albumu. Producentami byli Bob Dylan oraz Arthur Baker[1].
Być może jest to najbardziej filmowa piosenka Boba Dylan, jednak nie tyle obrazowa, co od strony tekstowej. Zasadniczo jest to utwór rozrachunkowy, dlatego ukazany jest w nim związek przeżywający kryzys oraz portret kobiety, z którą Dylan/narrator osiągnął krytyczny moment prawdy[2].
Dylan posłużył się postaciami dwóch słynnych kobiet z Dzikiego Zachodu: znaną ze wspaniałych umiejętności jeździeckich Belle Starr oraz słynną z umiejętności strzeleckich Annie Oakley. Jednak Dylan zamienia w piosence ich zdolności: Annie Oakley znana jest ze swojej jazdy, a Belle Starr - ze strzelania. Trudno uznać, że Dylan popełnił pomyłkę, zwłaszcza, że byłaby prosta do sprostowania. Tymczasem on powtarza słowa Clinta Eastwooda z filmu Bronco Billy.
Reszta zapożyczeń wzięta jest z filmów z Humphreyem Bogartem.
Otwierające słowa pierwszej zwrotki "Well, I thought that the rain would cool things down/But it looks like it don't", oparte są na filmie Johna Hustona z 1948 r. Key Largo, w którym pada następująca wypowiedź Edwarda G. Robinsona grającego postać złego Johnny'ego Rocco: "Think this rain would cool things off, but it don't".
W drugiej zwrotce znajdują się słowa: "Well, I have had some rotten nights/Didn'd think that they would pass", których źródłem jest film Sokół maltański z 1941 r. w reż. Johna Hustona. Bogart (grający postać Sama Spade'a) mówi do Mary Astor (jego morderczej kochanki): "I'll have some rotten night after I've sent you over - but that'll pass".
W trzeciej zwrotce Dylan Dylan posłużył się tekstem ze spotkania Bogarta (jako Philipa Marlowe'a) z Lauren Bacall, pochodzącym z filmu Wielki sen z 1946 r. w reżyserii Howarda Hawksa. Bogart pyta Lauren: "What's wrong with you?", Lauren odpowiada: "Nothing you can't fix". U Dylana przybiera to następujący kształt: "At one time there was nothing wrong with me/That you could not fix"[3].
Dylan wykonywał tę piosenkę na koncertach sporadycznie.
Muzycy[edytuj | edytuj kod]
- Bob Dylan - wokal, gitara
- Mike Campbell - gitara
- Benmont Tench - instrumenty klawiszowe
- John R. Paruolo - instrumenty klawiszowe
- Howie Epstein - gitara basowa
- Don Heffington - perkusja
- Richard Seher - syntetyzer (został dodany na sesji overdubbingowej w Shake Down Studio, w Nowym Jorku w marcu 1985 r.)
- Bashiri Johnson - instrumenty perkusyjne (został dodany na sesji overdubbingowej w Shake Down Studio, w Nowym Jorku w marcu 1985 r.)
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
- Albumy
Wykonania piosenki przez innych artystów[edytuj | edytuj kod]
- The Zimmermen - The Dungeon Tapes (1996)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paul Williams. Bob Dylan. Performing Artist 1974-1986. The Middle Years. Omnibus Press. Nowy Jork, 1994 ISBN 0-7119-3555-6
- Clinton Heylin. Bob Dylan. The Recording Sessions. St. Martin Press. Nowy Jork, 1995 ISBN 0-312-13439-8
- Oliver Trager. Keys to the Rain. Billboard Books. Nowy Jork, 2004 ISBN 0-8230-7974-0