Selektor interferencyjno-polaryzacyjny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Selektor interferencyjno-polaryzacyjny – element w laserach zbudowany z dwóch polaryzatorów, między którymi znajduje się płytka dwójłomna, używany do selekcji modów wzdłużnych.

Charakteryzuje się małą wrażliwością na rozbieżność wiązki. Ze względu na brak pokryć dielektrycznych ma większą wytrzymałość energetyczną. Wadą selektora jest reagowanie na zmiany temperatury.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Dubik: 1000 słów o laserach i promieniowaniu laserowym. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989, s. 256. ISBN 83-11-07495-X.