Semovente L40 da 47/32

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Semovente L40 da 47/32
Ilustracja
Semovente L40 da 47/32 w muzeum w Aberdeen
Dane podstawowe
Państwo

 Włochy

Producent

Fiat-Ansaldo

Typ pojazdu

działo samobieżne

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

3

Historia
Prototypy

1941

Produkcja

1941-1943

Egzemplarze

280 - 300

Dane techniczne
Silnik

1 silnik gaźnikowy, 4-cylindrowy Fiat SPA 18D o mocy 70 KM przy 2500 obr./min

Transmisja

mechaniczna

Pancerz

grubość: 15 – 30 mm

Długość

4,00 m

Szerokość

1,92 m

Wysokość

1,63 m

Masa

6 400 kg (bojowa)

Osiągi
Prędkość

42 km/h (po drodze)

Zasięg pojazdu

200 km (po drodze)

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

0,80 m

Rowy (szer.)

1,70 m

Ściany (wys.)

0,70 m

Kąt podjazdu

40º

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 armata czołgowa Model 47/32 kal. 47 mm (w działach samobieżnych; zapas amunicji – 70 szt.)
1 karabin maszynowy Breda 38 kal. 8 mm (w wozach dowódczych zamiast armaty; zapas amunicji – 1608 szt.)
Użytkownicy
Włochy, Niemcy, Chorwacja

Semovente L40 da 47/32włoskie działo samobieżne zbudowane na podwoziu czołgu lekkiego L6/40, uzbrojone w armatę kalibru 47 mm.

Pierwsze pojazdy miały odsłonięty od góry przedział bojowy, pojazdy późniejszej serii produkcyjnej – już zakryty. Zadaniem działa samobieżnego było wspieranie tankietek L3 i czołgów lekkich L6/40 na polu walki. Wersja dowódcza pojazdu wyposażona była w karabin maszynowy z grubszą osłoną lufy, imitującą działko.

Działo było używane bojowo w walkach w Afryce Północnej, na Bałkanach, na froncie wschodnim i na Sycylii po lądowaniu aliantów. Niemcy zdobyli pewną część tych dział w wyniku rozbrajania włoskich oddziałów po poddaniu się Włoch aliantom w 1943. Były one używane przez niemieckie oddziały we Włoszech. Często również wówczas przerabiane były na wozy dowodzenia, po usunięciu armaty i zamontowaniu karabinu maszynowego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]