Sepsina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sepsina
Barbosa du Bocage, 1866[1]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Rząd

łuskonośne

Infrarząd

Scincomorpha

Rodzina

scynkowate

Podrodzina

Scincinae

Rodzaj

Sepsina

Typ nomenklatoryczny

Sepsina angolensis Barbosa du Bocage, 1866

Synonimy
  • Dumerilia Barbosa du Bocage, 1866[2]
  • Rhinoscincus Peters, 1874[3]
  • Scincodipus Peters, 1875[4]
Gatunki

zobacz opis w tekście

Sepsinarodzaj jaszczurek z podrodziny Scincinae w rodzinie scynkowatych (Scincidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Sepsina: rodzaj Seps Laurenti, 1768; łac. -ina „należący do, odnoszący się”[6].
  • Dumerilia: André Marie Constant Duméril (1774–1860), francuski herpetolog i ichtiolog[2]. Gatunek typowy: Dumerilia bayoni Barbosa du Bocage, 1866.
  • Rhinoscincus: ῥις rhis, ῥινος rhinos „nos, pysk”[7]; łac. scincus „rodzaj jaszczurki, scynk”, od gr. σκιγκος skinkos lub σκιγγος skingos „rodzaj jaszczurki, scynk”[8]. Gatunek typowy: Sepsina (Rhinoscincus) tetradactyla Peters, 1874.
  • Scincodipus: łac. scincus „rodzaj jaszczurki, scynk”, od gr. σκιγκος skinkos lub σκιγγος skingos „rodzaj jaszczurki, scynk”; gr. διπους dipous „dwu-stopy”, od δι- di- „podwójny”, δις dis „dwa razy”, od δυο duo „dwa”; πους pous, ποδος podos „stopa”[9]. Gatunek typowy: Scincodipus congicus Peters, 1875 (= Sepsina angolensis Barbosa du Bocage, 1866).

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[5]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Barbosa du Bocage 1866 ↓, s. 62.
  2. a b Barbosa du Bocage 1866 ↓, s. 63.
  3. W. Peters. Über einige neue Reptilien (Lacerta, Eremias, Diploglossus, Euprepes, Lygosoma, Sepsina, Ablepharus, Simotes, Onychocephalus). „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1874, s. 374, 1874. (niem.). 
  4. W. Peters. Über zwei Gattung von Eidechsen, Scincodipus und Sphenoscincus. „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1875, s. 551, 1875. (niem.). 
  5. a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Sepsina. The Reptile Database. [dostęp 2019-02-06]. (ang.).
  6. Jaeger 1944 ↓, s. 111.
  7. Jaeger 1944 ↓, s. 197.
  8. Jaeger 1944 ↓, s. 206.
  9. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 240, 1904. (ang.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]