Shōgayaki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Buta no shōgayaki
豚の生姜焼き
obiadowe
{{{alt grafiki}}}
Porcja shōgayaki z dodatkami
Kuchnia

kuchnia japońska

Data i miejsce powstania

około 1950
Tokio (Ginza)

Obróbka żywności

smażenie

Składniki

wieprzowina, imbir, sake, mirin, sos sojowy

Buta no shōgayaki (jap. 豚の生姜焼き) lub buta-niku no shōgayaki (jap. 豚肉の生姜焼き wieprzowina smażona w imbirze) – prosta potrawa kuchni japońskiej z cienko pokrojonej wieprzowiny, zamarynowanej przed smażeniem w sosie z imbiru (sos wyciśnięty z utartego imbiru), shōyu, mirinu, sake. Składniki mogą być dobierane zgodnie z własnym smakiem. Można podawać z ryżem, cienko pokrojoną kapustą, pomidorami, brokułami[1].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Słowo shōga (生姜) oznacza w języku japońskim imbir, a yaki (焼き) oznacza grillowanie, smażenie. Shōgayaki można również przygotować z innych mięs, jak drób czy wołowina. Wersja z wykorzystaniem wieprzowiny jest jednak o wiele bardziej popularna[2]. To drugie (po tonkatsu) najpopularniejsze danie z wieprzowiny[3][1], spożywane w porze obiadowej lub serwowane w postaci bentō.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Potrawa powstała około 1950 roku w tokijskiej dzielnicy Ginza jako odpowiedź na wzrastające zapotrzebowanie na szybkie jedzenie[1].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Na Pałeczkach, Shōgayaki - wieprzowina z imbirem • Na Pałeczkach [online], Na Pałeczkach, 17 marca 2018 [dostęp 2021-01-07] (pol.).
  2. Kazuko, E; Masterclass in Japanese Cooking, Pavilion, 2002, s. 118
  3. Ballon, R; Japan's market and foreign business, University of Michigan