Przejdź do zawartości

Siła wewnętrzna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Siła wewnętrzna – pojęcie z zakresu wytrzymałości materiałów[1]. Wyobrażamy sobie, że myślowo zostaje przecięte poprzecznie dowolne ciało materialne, poddane pewnemu obciążeniu zewnętrznemu. W wyniku tego przecięcia powstają dwa, przylegające do siebie przekroje[2], które przed przecięciem idealnie do siebie przylegały i wzajemnie na siebie oddziaływały. To wzajemne oddziaływanie odbywa się właśnie za pomocą hipotetycznych sił (wewnętrznych) działających na dwa punkty przekrojów, odpowiadające sobie wzajemnie i utożsamiane geometrycznie[1]. Siły wewnętrzne występują parami, działającymi wzdłuż tej samej prostej. Dzięki temu wyobrażamy sobie, że te siły wewnętrzne w przekroju poprzecznym wzajemnie się równoważą[2].

W rozważaniach teoretycznych posługujemy się pojęciem naprężenia[1] definiowanego jako granica elementarnego ilorazu siły wewnętrznej do pola, na które ona działa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Piechnik Stefan, Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa-Kraków, 1980
  2. a b Bogdan Olszowski, Maria Radwańska, Mechanika budowli, t.1, str. 24, Kraków 2010, Wyd. Politechniki Krakowskiej