Przejdź do zawartości

Siarhiej Pinczuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siarhiej Pinczuk
Сяргей Пінчук
Pełne imię i nazwisko

Siarhiej Mikałajewicz Pinczuk

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2001

Przynależność polityczna

bezpartyjny, frakcja „Związek Pracy”

Następca

wybory nie odbyły się

Siarhiej Mikałajewicz Pinczuk (biał. Сяргей Мікалаевіч Пінчук, ros. Сергей Николаевич Пинчук, Siergiej Nikołajewicz Pinczuk) – białoruski związkowiec i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1995 roku mieszkał w Soligorsku w obwodzie mińskim, był przewodniczącym komitetu związkowego czwartego zarządu rudą zjednoczenia wytwórczego „Biełaruśkalij”. W drugiej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 10 grudnia 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z soligorskiego północno-zachodniego okręgu wyborczego nr 213. 19 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez centralną komisję wyborczą[1], a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężony na deputowanego[2]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Przemysłu, Transportu, Budownictwa, Energetyki, Handlu i Innych Usług dla Ludności, Łączności i Informatyki[3]. Był bezpartyjny[1], należał do frakcji „Związek Pracy”. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Rzeczypospolitej Polskiej[4]. 27 listopada 1996 roku, po dokonanej przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjnej i częściowo nieuznanej międzynarodowo zmianie konstytucji, nie wszedł w skład utworzonej przez niego Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]