Sierra de Neiba
18°38′09″N 71°31′19″W/18,635833 -71,521944 Widok z południowego brzegu jeziora Enriquillo na południowe stoki Sierra de Neiba | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Najwyższy szczyt |
Monte Neiba (2279 m n.p.m.) |
| Długość |
100 km |
| Sąsiednie pasma | |
Położenie na mapie Dominikany  | |
| 18°38′09″N 71°31′19″W/18,635833 -71,521944
| |
Sierra de Neiba (dawniej Cordillera Meridional)[1] – łańcuch górski w Dominikanie[2] (prowincje Elías Piña, San Juan i Bahoruco)[1] i Haiti o długości ok. 100 km[2] i szerokości do 4 km[1].
Najwyższy punkt łańcucha Sierra de Neiba to Monte Neiba (2279 m n.p.m.), we wschodniej części łańcucha jest on niższy, a najwyższy punkt to Monte Bonito (1842 m n.p.m.)[1].
Rozciąga się z północnego zachodu na południowy wschód, od północy przylega do doliny San Juan, od wschodu do doliny rzeki Yaque del Sur, a od południa leży jezioro Enriquillo, do którego prowadzi wiele kanionów, m.in. Arroyos Penitente i Yerba Buena, a także rzek, m.in. Guayabal, Barrero, Manguito, Panzo and Majagual[1].
Łańcuch jest wododziałem, a południowe stoki należą do zlewiska jeziora Enriquillo (część cieków tylko okresowa, rzeki Panzo i Manguito w dolnych partiach gór płyną pod ziemią, rzeka Barrero za sprawą kanałów irygacyjnych nie dociera do jeziora), podczas gdy północne w zachodniej części należą do zlewiska rzeki the Macasía, dopływu Artibonito, a we wschodniej do rzeki San Juan, dopływu Yaque del Sur[1].
Łańcuch składa się z dwóch równoległych pasm: niższego (do 1700 m n.p.m.), które jest przedłużeniem haitańskich Montagnes Noires, i południowego, które jest przedłużeniem haitańskich Montagnes de Trou d'Eau. Dwa pasma oddzielone są przez doliny, rozciągające się między miejscowościami Hondo Valle i Vallejuelo[1]. Stoki większości wzniesień są bardzo strome, przekraczające 40% nachylenia. Doliny w środkowej części łańcucha głębokie i trudnodostępne[3]. Dolina Neyba oddziela je od pasma Sierra de Bahoruco[2]. Równolegle do Sierra de Neiba rozciągają się nienależące do niego wzgórza, m.in. Cerro Colorado i Loma La Flecha, a także doliny, m.in. Pinos del Edén, Guayabal i Los Bolos - El Maniel[1].
Łańcuch zbudowany jest z późnokredowych wapieni i łupków ilastych, przedzielonych warstwami bazaltów o sygnaturze geologicznej sugerującej związek z karaibskim płaskowyżem oceanicznym[4].
Stoki Sierra de Neiba podlegają silnemu antropogenicznemu wylesianiu[1]. Na terenie Sierra de Neiba od 1995 r. znajduje się park narodowy o powierzchni 278 km²[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i o, Sierra de Neiba [online], mipais.jmarcano.com, 6 października 2020 [dostęp 2021-02-25] (ang.).
- ↑ a b c Sierra de Neiba [online], www.visitdominicanrepublic.org [dostęp 2021-02-25].
- ↑ Parque Nacional Sierra de Neiba [zarchiwizowane] (hiszp.).
- ↑ Pedro Pablo Hernaiz Huerta i inni, The stratigraphy of Sierra de Neiba (Dominican Republic), „Boletín Geológico y Minero”, 118 (2), 2007, s. 313-336, ISSN 0366-0176.
- ↑ Sierra de Neiba national Park | The World's National Parks [online], www.theworldsnationalparks.com [dostęp 2021-02-27].