Solbus Solcity 11L

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Solbus Solcity 11L
Dane ogólne
Inne nazwy

Solbus Solcity SN11L

Producent

Solbus

Premiera

2006

Lata produkcji

2006 - nadal produkowany

Miejsce produkcji

 Polska, Solec Kujawski

Dane techniczne
Typy nadwozia

autobus podmiejski niskowejściowy klasy maxi

Układ drzwi

1-2-0

Liczba drzwi

2

Wysokość podłogi

340 mm

Po zastosowaniu przyklęku

260-260 mm

Silniki

Cummins ISBe4 250 Euro4
Iveco NEF 6 TAA Euro4

Moc silników

184 kW (250 KM)
194 kW (264 KM)

Skrzynia biegów

ZF 6S-890
Voith D851.3 (opcja, automatyczna)

Liczba przełożeń

6

Długość

10780 mm

Szerokość

2520 mm

Wysokość

3200 mm

Masa własna

8500 kg

Masa całkowita

15000 kg

Rozstaw osi

5600 mm

Wnętrze
Liczba miejsc ogółem

82 + 1

Liczba miejsc siedzących

35-37 + 1

Informacje dodatkowe
ABS

Tak

ASR

Tak

Klimatyzacja

Opcja

Solbus Solcity 11L − autobus lokalny niskowejściowy z rodziny SN produkowany od końca 2006 roku przez Fabrykę Autobusów "Solbus" z Solca Kujawskiego. W trakcie prac projektowych i w pierwszym okresie produkcji nosił on oznaczenie Solbus Solcity SN11L.

Historia modelu[edytuj | edytuj kod]

To drugi model rodziny Solcity SN11, która jako pierwsza została samodzielnie zaprojektowana i wdrożona do produkcji przez firmę Solbus, zastępując licencyjny model Solbus B 9,5. Pod względem technicznym model "Solcity 11L" bazuje na rozwiązaniach wdrożonego do produkcji w 2006 roku modelu miejskiego Solbus Solcity 11M. Różni się od niego głównie aranżacją wnętrza, w którym zamontowano więcej foteli dla pasażerów. Projekt powstał we współpracy z firmą stylistyczną Nc.Art z Sękocina koło Warszawy. Prototyp pokazano po raz pierwszy na terenie fabryki w kwietniu 2006 roku. Później był prezentowany na targach Transexpo 2006 w Kielcach.

Podobnie jak model bazowy "Solbus Solcity 11L" posiada samonośne nadwozie z kratownicową podłogą. Szkielet nadwozia powstaje ze stali nierdzewnej, zaś poszycie ze stali nierdzewnej i tworzywa sztucznego klejonych do szkieletu nadwozia. Instalacja elektryczna jest zbudowana na bazie szyny danych CAN-BUS.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]