Specjalistyczny Szpital Miejski w Toruniu
 |
Ten artykuł od 2024-02 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
 Szpital widziany od strony wschodniej, 2015 rok | |
| Data założenia |
1910 |
|---|---|
| Typ szpitala |
szpital specjalistyczny |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Adres |
ul. Batorego 17/19, |
| Dyrektor |
Justyna Wileńska |
Położenie na mapie Torunia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
 53°01′20,72″N 18°37′20,45″E/53,022422 18,622347
| |
| Strona internetowa | |
Specjalistyczny Szpital Miejski im. Mikołaja Kopernika w Toruniu – publiczny szpital specjalistyczny, drugi co do wielkości w mieście, przyjmuje rocznie ponad 14 tysięcy pacjentów[potrzebny przypis]. Jest położony przy ulicy Batorego 17/19[1].
Historia[2][3][4][edytuj | edytuj kod]
Początki szpitala sięgają 1868 roku, a jego pierwsza lokalizacja mieściła się przy ulicy Dąbrowskiego. Pod koniec lat 80. XIX wieku zapadła decyzja o budowie nowego gmachu szpitalnego przy ulicy Przedzamcze, którego budowę rozpoczęto w listopadzie 1890 roku (dziś w tym budynku znajduje się Regionalny Inkubator Przedsiębiorczości, wcześniej Wojewódzkie Centrum Stomatologii). Z biegiem lat potrzeby w zakresie lecznictwa miasta znacznie zwiększyły się i władze zaczęły planować budowę kolejnych budynków szpitalnych. Po włączeniu gminy Mokre do Torunia w 1906 roku magistrat rozpoczął prace nad budową nowego szpitala przy ul. Batorego (obecna siedziba). W dniu 28 sierpnia położono kamień węgielny, budowę rozpoczęto w 1908 roku, a już 4 maja 1910 roku oddano szpital do użytku. W roku 1913 leczono w nim ponad 2000 chorych. W tym miejscu należy zaznaczyć, że szpital przy Batorego – nazywany szpitalem Diakonisek był osobnym podmiotem w stosunku do szpitala miejskiego nadal gnieżdżącym się w centrum miasta.
Po odzyskaniu niepodległości w zakresie zdrowotności publicznej miasto dysponowało: Lecznicą Miejską przy ulicy Przedzamcze, Lecznicą Diakonisek na Mokrem przy ul. Batorego – oba szpitale o charakterze ogólnym oraz Lecznicą Wojewódzką przeznaczoną do leczenia wenerycznego kobiet. Po 1920 roku Szpital Miejski liczył 125 łóżek, znajdujących się często w zniszczonych i niehigienicznych budynkach. Władze miasta postanowiły więc wydzierżawić od Starostwa Powiatowego budynki przy Batorego z przeznaczeniem na nową siedzibę szpitala. Początkowo umieszczono tam trzy oddziały: wewnętrzny, chirurgiczny i zakaźny. Odtąd szpital posiadał 280 łóżek (na 320 łóżek w publicznych szpitalach) z czego 212 przy ulicy Przedzamcze i 68 na Batorego. Według stanu z dnia 12 listopada 1937 roku personel szpitala liczył 116 osób, w tym 12 lekarzy, 344 osoby personelu pomocniczo-lekarskiego, 34 osoby personelu administracyjno-gospodarczego i 36 salowych. W czasie II wojny światowej sytuacja nie zmieniła się.
Po wyzwoleniu funkcje szpitala przejął obiekt przy ul. Przedzamcze 10 (oddziały wewnętrzny, chirurgiczny, położniczo-ginekologiczny, od 1 sierpnia 1946 roku dziecięcy, później laryngologiczny, neurologiczny, oftalmiczny). Po opuszczeniu przez Armię Radziecką w marcu 1946 roku oddziały wewnętrzny i chirurgiczny wróciły do szpitala przy ul. Batorego, znajdował się tam również oddział gruźliczy. Oddziały dermatologiczny i zakaźny dla chorych wenerycznie nadal mieściły się w przyłączonym podczas wojny Szpitalu Dobrego Pasterza przy ulicy Wałdowskiej (obecnie ul. Curie-Skłodowskiej)[potrzebny przypis]. W 1953 roku szpital otrzymał imię Mikołaja Kopernika[5]. Do roku 1955 szpital stanowił jedną jednostkę organizacyjną, jednak ich rozproszenie spowodowało proces reorganizacji placówki, z której wyodrębniono 1 kwietnia 1955 roku najpierw Miejski Szpital Zakaźny, a 1 lutego 1959 roku Szpital Miejski Dziecięcy, mieszczący się przy ulicy Szosa Bydgoska[potrzebny przypis].
W 1963 roku rozpoczęto budowę nowej siedziby Szpitala Miejskiego na Bielanach, który ukończono w 1971 roku. Wówczas „stary szpital” otrzymał nazwę Miejskiego Szpitala Ogólnego nr 1, natomiast „nowy” MSO nr 2 (po utworzeniu województwa toruńskiego w 1975 roku został on szpitalem wojewódzkim, do którego włączono Szpital Zakaźny, Dziecięcy i Psychiatryczny). Miejski Szpital Ogólny nr 1 z kolei przekształcony zostaje w Zespół Opieki Zdrowotnej im. M. Kopernika, wykonujący głównie zadania podstawowej opieki zdrowotnej wraz z niespecjalistyczną opieką szpitalną. Począwszy od lat 50., szczególnie od roku 1962 trwała rozbudowa placówki, która wówczas dysponowała 357 łóżkami. Intensywne prace modernizacyjne prowadzone były od 1996 roku. Ważnym wydarzeniem były uroczyste obchody 100-lecia szpitala organizowane 4 września 2010 roku, kiedy nastąpiło oddanie do użytku nowego skrzydła szpitala mieszczącego m.in. cztery nowoczesne bloki operacyjne oraz oddział hematologii.
Najstarsze budynki szpitala wpisane są do gminnej ewidencji zabytków (nr 1552)[6].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Oddziały[edytuj | edytuj kod]
- Oddział Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej
- Oddział Hematologii
- Oddział Intensywnej Terapii Medycznej i Anestezjologii
- Oddział Kardiologiczno – Internistyczny
- Oddział Kardiologii i Intensywnej Opieki Kardiologicznej
- Oddział Neurochirurgii
- Oddział Neurologii i Leczenia Udarów[7]
- Oddział Rehabilitacyjny
- Oddział Rehabilitacji Neurologicznej
- Oddział Urazowo-Ortopedyczny
- Oddział Urologii Ogólnej i Onkologicznej
Poradnie przyszpitalne[edytuj | edytuj kod]
- Chirurgii Ogólnej
- Chirurgii Onkologicznej
- Diabetologiczna
- Endokrynologiczna
- Gastroenterologiczna
- Hematologiczna
- Kardiologiczna
- Poradnia Nadciśnienia Tętniczego
- Neurochirurgiczna
- Neurologiczna
- Preluksacyjna
- Medycyny Pracy
- Profilaktyki i Promocji Zdrowia
- Urazowo-Ortopedyczna
- Urologiczna
Pracownie[edytuj | edytuj kod]
- Pracownia Endoskopowa
- Pracownia Hemodynamiczna
- Pracownia Kontroli Stymulatorów
- Pracownia Elektrofizjologii
- Pracownia USG
- Pracownia Immunofizjologii z Bankiem Krwi
Zakłady[edytuj | edytuj kod]
- Zakład Diagnostyki Kardiologicznej
- Zakład Diagnostyki Laboratoryjnej
- Zakład Mikrobiologii
- Zakład Patomorfologii
- Zakład Rentgenodiagnostyki i Diagnostyki Obrazowej
Bank Krwiotwórczych Komórek Macierzystych[edytuj | edytuj kod]
W szpitalu mieści się Bank Krwiotwórczych Komórek Macierzystych. Został otwarty 10 lutego 2017 roku[8].
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kontakt. med.torun.pl. [dostęp 2024-02-25].
- ↑ Specjalistyczny Szpital Miejski [online], www.med.torun.pl [dostęp 2016-01-19].
- ↑ Kucharzewska J., Architektura i urbanistyka Torunia w latach 1871–1920, Warszawa 2004, s. 151–166.
- ↑ Cichocki T., Szlachetne Zdrowie, [w:] Rocznik Toruński 1970, t. 4, s. 75–92.
- ↑ Kalembka 1985 ↓, s. 204.
- ↑ Gmina Miasta Toruń: Gminny Program Opieki nad Zabytkami Miasta Torunia na lata 2022–2025. 2021, s. 114.
- ↑ Oddział Neurologii | Specjalistyczny Szpital Miejski [online] [dostęp 2020-09-28] (pol.).
- ↑ Marcin Ostajewski: Otwarcie Banku Krwiotwórczych Komórek Macierzystych przy SSM w Toruniu. fh.torun.pl, 2017-02-10. [dostęp 2022-10-05].
- ↑ Medal Za Zasługi dla Miasta Torunia na wstędze. torun.pl. [dostęp 2024-02-25].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sławomir Kalembka: Toruńskie pomniki Kopernika. W: Józef Poklewski (red.): Artyści w dawnym Toruniu. Warszawa-Poznań-Toruń: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1985.