Spiska Szczerbina
Wygląd
Na mapach: 49°11′56″N 20°12′07″E/49,198889 20,201944
Spiska Szczerbina (druga przełęcz od lewej) | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°11′56″N 20°12′07″E/49,198889 20,201944 |
Spiska Szczerbina (słow. Spišská štrbina) – wybitna przełęcz znajdująca się w południowo-wschodnim ramieniu Spiskiej Grzędy opadającym w kierunku Juhaskiej Przełączki, w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika w słowackiej części Tatr Wysokich. Spiska Szczerbina oddziela niższy (południowo-wschodni) wierzchołek Spiskiej Grzędy od Spiskiej Igły. Na siodło Spiskiej Szczerbiny nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, dla taterników najdogodniej dostępna jest od strony Doliny Pięciu Stawów Spiskich.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Ernő Halász, Károly Jordán, Sándor Nikolics i towarzysze oraz przewodnicy: Johann Breuer junior i Paul Spitzkopf junior, 15 sierpnia 1904 r. – letnie,
- Radovan Kuchař i Jiří Šimon, 26 grudnia 1953 r. – zimowe.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 98.