Przejdź do zawartości

Stan (łańcuchy Markowa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stan – pojedynczy element przestrzeni stanów (przestrzeni fazowej), czyli jedno z możliwych położeń łańcucha Markowa. Prawdopodobieństwa przejścia między stanami dane są w macierzy prawdopodobieństw przejścia.

Cechy stanów[edytuj | edytuj kod]

  • Stan nazywamy osiągalnym ze stanu wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje niezerowe prawdopodobieństwo przejścia ze stanu do stanu w dowolnej liczbie kroków.
  • Stany oraz komunikują się, gdy jest osiągalny z oraz jest osiągalny z
  • Stan nazywamy pochłaniającym wówczas, gdy
  • Stan nazywamy odbijającym wówczas, gdy
  • Stan jest nieistotny (chwilowy) wówczas, gdy istnieje wersja opuszczenia stanu, po której już nie można do niego wrócić.
  • Stan jest istotny wówczas, gdy dla każdej wersji opuszczenia stanu jest możliwy powrót do niego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Maria Podgórska i in.: Łańcuchy Markowa w teorii i zastosowaniach. Warszawa: Szkoła Główna Handlowa Oficyna Wydawnicza, 2002.