Stanisław Dunaj
| |
 plutonowy
| |
| Data i miejsce urodzenia |
8 sierpnia 1901 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 stycznia 1950 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Kazimierz Dratwiński (ur. 8 sierpnia 1901 w Ignatkach, zm. 18 stycznia 1950 w Niewodnicy Koryckiej) – podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Ignatkach w rodzinie Antoniego i Teofili z Fiłończuków. Absolwent szkoły ludowej[1]. W 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego i skierowany został do 86 Mińskiego pułku strzelców. Walczył na froncie litewsko-białoruskim. Podczas walk o Lidę, pod wsią Kronki na czele plutonu zaatakował kompanię nieprzyjaciela, oskrzydlając jego siły i zmuszając do opuszczenia stanowisk. Za czyn ten odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[1] W czasie walk awansował do stopnia plutonowego[1].
Zdemobilizowany w 1923. Od 1925 mieszkał w Niewodnicy Koryckiej, a w 1935 przeprowadził się do Uhowa pracując na kolei w pobliskich Łapach. W 1939 wrócił do w Niewodnicy Koryckiej. Tam zmarł i pochowany został na pobliskim cmentarzu w Niewodnicy Kościelnej.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Był żonaty ze Stanisławą Kuźmicką, miał dzieci: Helenę (ur. 1925) i Wandę (1926)[1]
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 1955)[1]
- Krzyż Niepodległości - „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[2]
- Krzyż Walecznych[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.