Przejdź do zawartości

Stanisław Krassowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Krassowski
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1896
Lwów

Data i miejsce śmierci

30 października 1966
Londyn

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

OZG VI,
RZG Stanisławów,
RZŻ Stanisławów,
SMI Lwów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Stanisław Marian Krassowski (ur. 2 lipca 1896 we Lwowie, zm. 30 października 1966 w Londynie) – oficer intendent Wojska Polskiego, podpułkownik Polskich Sił Zbrojnych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 2 lipca 1896 we Lwowie[1][2], w rodzinie Bronisława[3] i Heleny, po pierwszym mężu Krassowskiej, po drugim mężu Drzymalik[1]. W 1914 ukończył VI klasę w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku[4]. Podczas nauki szkolnej tamże zamieszkiwał u swojego ojczyma, Sofroniusza Drzymalika, poczmistrza w Posadzie Olchowskiej pod Sanokiem[1].

Był żołnierzem cesarskiej i królewskiej armii. Po zakończeniu I wojny światowej dekretem Wodza Naczelnego Józefa Piłsudskiego z 19 lutego 1919 jako były oficer armii austro-węgierskiej w stopniu podporucznika został przyjęty do Wojska Polskiego i rozkazem z tego samego dnia 19 lutego 1919 Szefa Sztabu Generalnego płk. Stanisława Hallera otrzymał przydział służbowy przy magazynie prowiantowym w Sanoku[5]. Później został awansowany na stopień kapitana w korpusie oficerów administracji dział gospodarczy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[6][7][8][9]. W 1923 jako oficer nadetatowy Okręgowego Zakładu Gospodarczego VI sprawował stanowisko kierownika Rejonowego Zakładu Gospodarczego w Stanisławowie[10][11]. W 1928 był kierownikiem Rejonowego Zakładu Żywnościowego w Stanisławowie[12]. W 1932 był zarządcą Składnicy Materiału Intendenckiego we Lwowie[13], a w 1939 roku zarządcą Składnicy Materiału Intendenckiego nr 12 w Wilnie[14].

Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii i zamieszkiwał w Londynie[15][16]. Do końca życia pozostawał w stopniu podpułkownika[2]. Zmarł 30 października 1966 w Londynie[2]. Został pochowany na cmentarzu Willesden New[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok 1913/14 (zespół 7, sygn. 61). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 513.
  2. ↑ a b c d Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 1, s. 95, czerwiec 1967. Koło Lwowian. 
  3. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne - Stanisław Krassowski Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych [dostęp 2022-01-22].
  4. ↑ XXXIII. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1913/14. Sanok: 1914, s. 68.
  5. ↑ 815. Rozkaz. „Dziennik Rozkazów Wojskowych”. 25, s. 623, 6 marca 1919. 
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1318.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1199.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 791.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 371.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1295, 1313.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1176, 1194.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 775.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 864.
  14. ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 337.
  15. ↑ Życzenia dla uczestników zjazdu. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 57.
  16. ↑ Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 131.
  17. ↑ M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282 „za zasługi w służbie wojskowej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Krassowski&oldid=71919494”