Stanisław Polinkiewicz
 podpułkownik
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki |
61 Pułk Piechoty, |
| Stanowiska |
oficer instrukcyjny |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa, |
| Odznaczenia | |
| |
.png){kind=small}
Stanisław Michał Polinkiewicz (ur. 28 września 1895 we Lwowie, zm. 29 kwietnia 1974 w Londynie) – podpułkownik Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 28 września 1895 we Lwowie[1]. Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer c. i k. armii, został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony do stopnia podporucznika[2]. U kresu wojny w listopadzie 1918 uczestniczył w obronie Lwowa w 1918 w trakcie wojny polsko-ukraińskiej[1]. Został awansowany na stopień porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3], a następnie na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924[4]. W początku lat 20. został przydzielony z 61 pułku piechoty z Bydgoszczy do Powiatowej Komendy Uzupełnień Bydgoszcz na stanowisko oficera instrukcyjnego. W kwietniu 1924 przydzielony został do macierzystego 61 pp[5][6][7][8]. W latach 30. był przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[9]. W 1934 był dowódcą kompanii karabinów maszynowych batalionu KOP „Troki”[10]. Według stanu z marca 1939 był adiutantem III batalionu 26 pułku piechoty we Lwowie[11].
Po wybuchu II wojny światowej walczył w obronie Lwowa jako dowódca batalionu Ośrodka Zapasowego 5 Dywizji Piechoty[12], następnie został aresztowany przez sowietów i był więziony w łagrach[1]. Na mocy układu Sikorski-Majski z 30 lipca 1941 odzyskał wolność, po czym został oficerem Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR. W stopniu kapitana pełnił stanowisko dowódcy I batalionu 18 pułku piechoty, istniejącego na przełomie 1941/1942[13].
Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii[1]. Do końca życia pozostawał w stopniu podpułkownika[1]. Zmarł 29 kwietnia 1974 w Londynie[1]. Został pochowany na tamtejszym Cmentarzu North Sheen[1].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1968)[14]
- odznaczenia polskie i zagraniczne[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 26, s. 100, Czerwiec 1974. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Nazwisko podano jako „Polnikiewicz”.Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 90.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 425.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 368.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 35 z 8 kwietnia 1924 roku, s. 192.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 299, 1461.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 270.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 75, 206.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 51, 906.
- ↑ Obsada oficerska bg „Troki” ↓, s. 52.
- ↑ Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 578–579 i 674.
- ↑ Wojciech Włodarkiewicz Lwów 1939, wyd. Bellona, Warszawa 2003, s. 79
- ↑ Kryska-Karski i Barański 1973 ↓, s. 60-61.
- ↑ Komunikat o nadaniu Złotego Krzyża Zasługi. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 3, s. 8, 24 kwietnia 1969.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Wykaz zmian stanu oficerów batalionu granicznego KOP „Troki” w latach 1927-1934 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945 Zeszyt nr 13 Materiały Uzupełniające do Księgi Chwały Piechoty Polskiej. Londyn: 1973.
- Kapitanowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni we Lwowie
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (władze RP na uchodźstwie)
- Oficerowie piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza
- Oficerowie Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR 1941–1942
- Pochowani na cmentarzu North Sheen w Londynie
- Podpułkownicy Polskich Sił Zbrojnych
- Polacy – oficerowie armii austro-węgierskiej
- Polacy – żołnierze Cesarskiej i Królewskiej Armii w I wojnie światowej
- Uczestnicy bitwy o Lwów 1918–1919 (strona polska)
- Urodzeni w 1895
- Zmarli w 1974
- Żołnierze Wojska Polskiego na emigracji w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej
- Oficerowie 26 Pułku Piechoty (II RP)
- Oficerowie batalionu KOP „Troki”
- Oficerowie 18 Pułku Piechoty (PSZ)