Stanisław Zubrzycki
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | |
Odznaczenia | |
Stanisław Roman Zubrzycki (ur. 1878 w Stanisławowie, zm. 14 września 1938 we Lwowie) – prokurator, sędzia, oficer wojskowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Stanisław Roman Zubrzycki urodził się w 1878 w Stanisławowie[1]. W młodości był członkiem Lwowskiego Klubu Szermierczego i startował w zawodach (wraz z nim m.in. Artur Till)[2]. Ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego[1].
Praktykę sądową odbywał we Lwowie[1]. Pracował jako sędzia w Mościskach oraz we Lwowie[1]. W 1912 został mianowany zastępcą prokuratora w Tarnopolu[1]. Podczas I wojny światowej od 1915 do 1918 przebywał we niewoli[1]. Od 1919 do 1921 służy w Wojsku Polski jako major korpusu sądowego na stanowisku szefa sądu polowego 18 Dywizji Piechoty[1]. Wiceprokuratorem Sądu Okręgowego tamże pozostał do 1929[1]. 22 października 1929 został mianowany wiceprokuratorem Sądu Apelacyjnego we Lwowie, a potem awansował na prokuratora SA[3][1]. Od 11 lipca 1932 był wiceprezesem oddziałów karnych Sądu Apelacyjnego we Lwowie[4][1][5].
11 listopada 1937 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[6][7][8].
Zmarł 14 września 1938 we Lwowie[9]. Tam odbył się jego pogrzeb[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k † Stanisław Zubrzycki. Wiceprezes Sadu Apelacyjnego. „Wschód”. Nr 97, s. 2, 25 września 1938.
- ↑ Kronika. Turniej szermierczy. „Słowo Polskie”, s. 2, Nr 62 z 14 marca 1899.
- ↑ Ruch służbowy w sądownictwie. Sądy apelacyjne „Ruch Służbowy. Dodatek do Dziennika Urzędowego Ministerstwa Sprawiedliwości” Nr 1, z 11 stycznia 1930 r., Warszawa, s. 2.
- ↑ Ruch służbowy w sądownictwie „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości” Nr 21, z 15 listopada 1932 r., Warszawa, s. 360.
- ↑ Czasopismo Sędziowskie : organ Oddziału Lwowskiego Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów Rzpltej Polskiej. R. 8, nr 1 (styczeń-luty 1934) [online], 4 sierpnia 2014 [dostęp 2021-05-15] (ang.).
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy w sądownictwie”.
- ↑ Nowy naczelnik Wydziału Ogólnego w lwowskim Urzędzie Wojewódzkim. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”, s. 2, Nr 1627 z 13 listopada 1937.
- ↑ Odznaczenia w dniu Święta Niepodległości. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 258 z 13 listopada 1937.
- ↑ Kronika miejska. Skon wiceprezesa Sądu Apelacyjnego we Lwowie. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 210 z 16 września 1938.
- Absolwenci Wydziału Prawa Uniwersytetu Lwowskiego
- Galicyjscy urzędnicy sądowi
- Jeńcy w niewoli rosyjskiej podczas I wojny światowej
- Ludzie urodzeni w Stanisławowie
- Ludzie związani ze Lwowem
- Majorowie audytorzy II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Pochowani we Lwowie
- Polscy szermierze
- Sędziowie sądów apelacyjnych II Rzeczypospolitej
- Urodzeni w 1878
- Wiceprokuratorzy II Rzeczypospolitej
- Zmarli w 1938