Stare Miasto (Kamieniec Podolski)
Dzielnica Kamieńca Podolskiego | |
Stare Miasto w Kamieńcu Podolskim | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Miasto | |
Data założenia | |
Położenie na mapie obwodu chmielnickiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
48°40′30″N 26°34′30″E/48,675000 26,575000 |
Stare Miasto (ukr. Старе Місто) – najstarsza dzielnica Kamieńca Podolskiego, położona w meandrze Smotrycza, na wschód od Starego Zamku; pełni funkcje mieszkaniowo-usługowe.
Stare Miasto położone jest na półwyspie oddzielonym od pozostałych części miasta głębokim jarem Smotrycza i do 1874 połączone było jedynie mostem Tureckim ze Starym Zamkiem. Do 1790 Kamieniec był podzielony na trzy dzielnice: polską, ruską i ormiańską, z których każda posiadała własny samorząd.
Kamieniec lokowany był na prawie magdeburskim w 1374 przez księcia podolskiego Jerzego Koriatowicza[1]. Wytyczono wtedy Rynek Polski, w 1375 w narożu rynku wzniesiono drewniany kościół (późniejszą katedrę Świętych Apostołów Piotra i Pawła)[2]. Na północnym skraju miasta wykształcił się Rynek Ruski, na południe od Rynku Polskiego powstał Rynek Ormiański.
W latach 1941–1943 na Starym Mieście istniało getto kamienieckie (niem. Ghetto Kamenez-Podolsk)[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ G. Rąkowski, Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej, część 2, Pruszków 2005, s. 409. ISBN 83-89188-46-5
- ↑ K. Iwanicki, Katedra w Kamieńcu, Warszawa 1930, s. 4.
- ↑ Kamenets-Podolsk, Holocaust Encyclopedia, United States Holocaust Memorial Museum. (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kamieniec Podolski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 748 .