Stary Przylep

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stary Przylep
wieś
Ilustracja
Zabytkowy kościół pw. św. Michała Archanioła
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

pyrzycki

Gmina

Warnice

Liczba ludności (2011)

287[2]

Strefa numeracyjna

91

Kod pocztowy

74-211[3]

Tablice rejestracyjne

ZPY

SIMC

0784912

Położenie na mapie gminy Warnice
Mapa konturowa gminy Warnice, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Stary Przylep”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Stary Przylep”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Stary Przylep”
Położenie na mapie powiatu pyrzyckiego
Mapa konturowa powiatu pyrzyckiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Stary Przylep”
Ziemia53°12′04″N 14°59′21″E/53,201111 14,989167[1]

Stary Przylep (niem. Alt Prilipp[4], nazwa przejściowa – Stara Filipówka[5]) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Warnice.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś położona na krawędzi morenowej i obniżenia dawnego Pramiedwia. Wieś należała w XII w. do cystersów z Kołbacza. Podczas wojny trzydziestoletniej (1637 r.) zabudowa wsi została zniszczona przez Szwedów. W 1935 r. przebywała tutaj na spotkaniu z polskimi robotnikami rolnymi pisarka Kazimiera Iłłakowiczówna i polski konsul ze Szczecina p. Sztark. Powołano wówczas koło Polskiego Zjednoczenia Pracy w Niemczech[6].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • kościół o gotyckim kształcie z barokowym detalem ozdobnym dodanym w XIV w.[7], murowany, otynkowany z XVII/XVIII w., przebudowany w XVII w., dodano wówczas wieżę zwieńczoną barokowym hełmem (obecnie nowy, dzwonowaty z latarenką). Zabytkowy dzwon[6].

Rezerwat Stary Przylep[edytuj | edytuj kod]

Około 1 km na południe od wsi, na malowniczym zboczu opadającym ku dolinie Płoni, stepowy rezerwat przyrody utworzony w 1974 roku dla zachowania zbiorowiska rzadkich gatunków roślin kserotermicznych, m.in. rośnie tam ostnica włosowata, wężymord stepowy, ostrołódka kosmata i traganek duński[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 130008
  2. Ludność w miejscowościach statystycznych według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2018-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1220 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 lipca 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości. (M.P. z 1947 r. nr 111, poz. 719)
  5. Rymar 1968 ↓, s. 193.
  6. a b c Trasy rowerowe. Szlak Czerwony – Warnice. Urząd Miejski w Pyrzycach. [dostęp 2018-10-04].
  7. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 118, ISBN 978-83-7495-133-3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Edward Rymar. Przywrócenie i nadanie nazw miejscowościom powiatu pyrzyckiego w latach 1945–1947. „Zeszyty Pyrzyckie”. 1, 1968. Szczecin: Instytut Zachodniopomorski. Towarzystwo Miłośników Ziemi Pyrzyckiej.