Stefan Aleksander Morsztyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Aleksander Morsztyn
Herb
Leliwa
Rodzina

Morsztynowie herbu Leliwa

Ojciec

Władysław Morsztyn

Matka

Barbara Moskorzowska

Żona

Eleonora Schlieben

Stefan Aleksander Morsztyn herbu Leliwa[1] (zm. pomiędzy 1738 a 1740 rokiem) – polski dyplomata związany z konfederacją tarnogrodzką, konsyliarz i delegat województwa krakowskiego w konfederacji dzikowskiej 1734 roku[2], starosta duninowski.

Poseł na sejm 1701 roku i sejm z limity 1701-1702 roku z województwa krakowskiego[3]. Poseł na sejm 1703 roku z województwa krakowskiego[4].

Był członkiem konfederacji sandomierskiej 1704 roku[5].

Konfederaci łudzili się, że sami doprowadzą do zgody między Piotrem Wielkim a Karolem XII, detronizując Augusta. W tym celu do Austrii pojechał w początkach 1716 roku Morsztyn, by nawiązać kontakt z tamtejszym posłem szwedzkim Johanem Stiernhöckiem i z przebywającym w Szwecji Stanisławem Poniatowskim. Nie przyniosło to jednak wielkich rezultatów.

Jako deputat województwa krakowskiego podpisał pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[6]. Był elektorem |Stanisława Leszczyńskiego z województwa krakowskiego w 1733 roku[7].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795 pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN Warszawa 1982, s. 368.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. XI, Warszawa 1914, s. 272, 275.
  2. Konfederacja Generalna Stanów Koronnych y Wielkiego Xięztwa Litewskiego na walnym zieźdźie w Dźikowie pod Sandomierzem postanowiona dnia V miesiąca Listopada. Roku Pańskiego MDCC.XXXIV, brak paginacji.
  3. Diariusz Sejmu Walnego Warszawskiego 1701-1702, Warszawa 1962, s. 349.
  4. Jarosław Poraziński, Sejm lubelski w 1703 roku i jego miejsce w konfliktach wewnętrznych na początku XVIII wieku, Warszawa-Poznań-Toruń 1988, s. 124.
  5. Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, [b.n.s.].
  6. Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony, s. 48.
  7. Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. / zestawili w porządek abecadłowy Jerzy Dunin-Borkowski i Miecz. Dunin-Wąsowicz, Lwów 1910, s. 142.