Szczekock
52°12′13″N 25°32′24″E/52,203611 25,540000 Punkt pomiarowy Południka Struvego w Szczekocku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
225820 |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 52°12′13″N 25°32′24″E/52,203611 25,540000
| |
Szczekock (biał. Шчакоцк, Szczakock; ros. Щекотск, Szczekotsk) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie janowskim, w sielsowiecie Laskowicze.
Znajduje się tu punkt pomiarowy Południka Struvego, w 2005 wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W XIX i w początkach XX w. położony był w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie kobryńskim, w gminie Drużyłowicze.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżał w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie drohickim[a], do 12 kwietnia 1928 w gminie Drużyłowicze, następnie w gminie Janów[1][2]. W 1921 wieś liczyła 304 mieszkańców, zamieszkałych w 63 budynkach, w tym 298 Białorusinów i 6 Żydów. 298 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 6 mojżeszowego[1].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ do 12 grudnia 1920 w powiecie kobryńskim
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VIII - Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 45, poz. 427
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Szczekock, pow. kobryński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 838.
- Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2022-11-11]. (ros.).
- Mapa WIG Janów (Poleski). [dostęp 2022-11-11]. (pol.).
_1930_300dpi.jpg){kind=link}