Przejdź do zawartości

Szczepan Rembowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szczepan Rembowski
Data i miejsce urodzenia

9 grudnia 1905
Łódź

Data i miejsce śmierci

20 września 1972
Łódź

Proboszcz parafii Matki Bożej Dobrej Rady w Zgierzu
Okres sprawowania

17 kwietnia 1948–8 grudnia 1952 oraz
20 lutego 1957-4 grudnia 1962

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Archidiecezja łódzka

Prezbiterat

28 sierpnia 1932

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Szczepan Rembowski (ur. 9 grudnia 1905 w Łodzi, zm. 20 września 1972) – polski duchowny, dwukrotny proboszcz parafii Matki Bożej Dobrej Rady w Zgierzu.

Wyświęcony najpierw na subdiakona przez biskupa łódzkiego Wincentego Tymienieckiego, a w miesiąc później, 28 sierpnia 1932 roku, na diakona. W końcu sierpnia 1939 r. został zmobilizowany i jako kapelan brał udział w obronie Polski przed niemieckim najeźdźcą. Po klęsce wrześniowej przedostał się na Węgry w grudniu 1939, a następnie do Francji, gdzie otrzymał przydział w stopniu kapelana do tworzącej się Armii Polskiej. Po demobilizacji zdecydował się na powrót do kraju w dniu 1946 r.

W 1947 władze kościelne kierują go do Zgierza w celu zorganizowania nowej parafii, którą erygowano w 1948. W 1952 był na krótko uwięziony, a następnie usunięty z parafii. Po październikowych przemianach w Polsce powraca do Zgierza w 1957 i ponownie zostaje proboszczem parafii Matki Bożej Dobrej Rady. Jego staraniem wybudowano w 1961 kościół. W 1962 został przeniesiony do Łodzi, gdzie był kolejno proboszczem w dwóch parafiach.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 10356[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792 - 1945, Koszalin 1997, s. 492.