Przejdź do zawartości

Szczuroskoczek zwinny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szczuroskoczek zwinny
Dipodomys agilis[1]
Gambel, 1848[2]
Ilustracja
Szczuroskoczek zwinny (u góry) na ilustracji z 1859 roku
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Rodzina

karłomyszowate

Podrodzina

szczuroskoczki

Rodzaj

szczuroskoczek

Gatunek

szczuroskoczek zwinny

Synonimy
Podgatunki
  • D. a. agilis Gambel, 1848
  • D. a. perplexus Merriam, 1907
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[6]

Szczuroskoczek zwinny[7], szczuroskoczek[8] (Dipodomys agilis) – gatunek ssaka podrodziny szczuroskoczków (Dipodomyinae) w obrębie rodziny karłomyszowatych (Heteromyidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Szczuroskoczek zwinny występuje w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych zamieszkując w zależności od podgatunku[9]:

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1848 roku amerykański przyrodnik William Gambel nadając mu nazwę Dipodomys agilis[2]. Holotyp pochodził z Los Angeles, w hrabstwie Los Angeles, w Kalifornii, w Stanach Zjednoczonych[10].

Na podstawie analizy sekwencji molekularnych D. agilis należy do grupy gatunkowej agilis wraz z D. simulans i D. venustus[9]. Stwierdzono, że Dipodomys simulans, wcześniej zaliczany do tego taksonu, różni się kariotypowo (inny 2n), allozymicznie, morfologicznie (cechy zewnętrzne, czaszki i kości prącia) i ekologicznie; te dwa gatunki są prawdopodobnie sympatryczne w Cajon Pass, oddzielający góry San Gabriel i San Bernardino[9]. Inne prawdopodobnie dawne miejsca sympatryczne zostały prawdopodobnie pochłonięte przez rozwój miejski[9]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają dwa podgatunki[9].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Dipodomys: gr. δίποδος dipodos „dwunożny”, od δι- di- „podwójnie”, od δις dis „dwa razy”, od δυο duo „dwa”; πους pous, ποδος podos „stopa”; μυς mus, μυός muos „mysz”[11][12].
  • agilis: łac. agilis „zwinny, aktywny”, od agere „wprawić w ruch”[12].
  • perplexus: łac. perplexus „zmieszany, niejasny, dwuznaczny”, od plexus „spleciony, przeplatany”[12].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) samic 107–113 mm, samców 115–125 mm, długość ogona samic 170–192 mm, samców 170–195 mm, długość ucha 13–15 mm, długość tylnej stopy 40–46 mm; masa ciała samic 63–78 g, samców 66–79 g[13].

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Szczuroskoczek zwinny zamieszkuje pokryte chaparralem zbocza gór aż do granicy lasu. Preferuje piaszczyste gleby, w których może wykopywać nory. Nie ma informacji na temat rozmnażania, przypuszcza się jednak, że w miocie rodzą się zwykle 2 młode. Szczuroskoczek żywi się głównie nasionami. Uzupełnieniem diety są owady i zielone części roślin. Jest gatunkiem nocnym[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dipodomys agilis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b W. Gambel. Descriptions of two new California quadrupeds. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 4, s. 77, 1848. (ang.). 
  3. J.L. LeConte. [Brak tytułu]. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 6, s. 224, 1853. (ang.). 
  4. C.H. Merriam. Descriptions of ten new kangaroo rats. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 20, s. 79, 1907. (ang.). 
  5. J.T. Boulware. Two new subspecies of kangaroo rats (genus Dipodomys) from southern California. „University of California publications in zoology”. 46 (7), s. 393, 1943. (ang.). 
  6. a b F. Cassola, Dipodomys agilis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-2 [dostęp 2021-10-11] (ang.).
  7. W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 217. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  8. K. Kowalski (red.), A. Krzanowski, H. Kubiak, B. Rzebik-Kowalska & L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 353, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
  9. a b c d e C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 302. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  10. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Dipodomys agilis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-10-11].
  11. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 238, 1904. (ang.). 
  12. a b c The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  13. D. Hafner: Family Heteromyidae (Pocket Mice, Kangaroo Mice and Kangaroo Rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 229. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).