Przejdź do zawartości

Tętnica pęcherzowa dolna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tętnica pęcherzowa dolna (łac. arteria vesicalis inferior) – niewielkie, cienkie naczynie tętnicze odchodzące jako jedna z gałęzi trzewnych tętnicy biodrowej wewnętrznej.

Zakres unaczynienia[edytuj | edytuj kod]

Źródła[edytuj | edytuj kod]

Pochodzenie tej tętnicy bywa osobniczo zmienne, tętnica pęcherzowa dolną może odchodzić od:

  • pnia przedniego tętnicy biodrowej wewnętrznej
  • ściennej gałęzi tętnicy biodrowej wewnętrznej

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Początkowo biegnie wzdłuż ściany miednicy, później kieruje się przyśrodkowo i do przodu podstawy pęcherzyka nasiennego, następnie od przodu krzyżuje moczowód. W tym miejscu powstają gałąź pęcherzową zaopatrująca dolną część, w dalszym przebiegu zespala się z tętnicą drugostronną. Kolejna gałąź gruczołu krokowego u mężczyzn przechodzi do przodu do części bocznej gruczołu krokowego, a następnie kończy się na jego przedniej powierzchni.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, wydanie VI, 1993, tom III. ISBN 83-200-1628-2.
  • Janina Sokołowska-Pituchowa: Anatomia człowieka. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, wydanie VIII, ISBN 978-83-200-3917-7.