Tadeusz Wąsowski

Tadeusz Wąsowski

Tadzik

podpułkownik tytularny
Data i miejsce urodzenia	26 lipca 1914 Warszawa
Data śmierci	15 sierpnia 2007
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Armia Krajowa
Jednostki	batalion „Chrobry I”
Stanowiska	dowódca plutonu
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa powstanie warszawskie
Odznaczenia

Grób Tadeusza Wąsowskiego na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie

Tadeusz Wąsowski pseud. „Tadzik” (ur. 26 lipca 1914, zm. 15 sierpnia 2007) – polski żołnierz podziemia, podpułkownik WP w stanie spoczynku, w momencie śmierci był ostatnim żyjącym oficerem batalionu „Chrobry I”, w powstaniu warszawskim dowodził plutonem.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Władysława i Aleksandry. Zasadniczą służbę wojskową odbył w l. 1933/1934 w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii. W momencie wybuchu II wojny światowej walczył jako uczestnik polskiej wojny obronnej 1939. Był członkiem ZWZ/AK, uczestniczył w powstaniu warszawskim jako podporucznik w batalionie „Chrobry I”, gdzie dowodził plutonem. W sierpniu 1944, jego pluton dokonał między innymi zdobycia niemieckich magazynów na Stawkach gdzie łupem powstańców padło działo przeciwpancerne z ciągnikiem z amunicją. Brał także udział w walkach w Banku Polskim, gdzie został ranny. Kanałami przeszedł ze Starego Miasta do Śródmieścia, pozostając w szpitalu na Powiślu, a następnie na ul. Hożej do końca powstania.

Absolwent Akademii Nauk Politycznych, długoletni pracownik NBP.

Pochowany 22 sierpnia 2007, na Cmentarzu Komunalnym Północnym na Wólce Węglowej w Warszawie.

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Walecznych
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Medal za Warszawę 1939-1945
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
• Krzyż Armii Krajowej
• Warszawski Krzyż Powstańczy
• Krzyż Partyzancki
• Odznaka Grunwaldzka

Bibliografia

• nekrologi „Gazeta Wyborcza” 18-19 sierpnia 2007