Tadeusz Zapiórkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Zapiórkowski
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1917
Nowy Targ

Data i miejsce śmierci

5 marca 1993
Nowy Targ

Poseł VI kadencji Sejmu PRL
Okres

od 19 marca 1972
do 19 marca 1976

Przynależność polityczna

poseł bezpartyjny

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Tadeusz Zapiórkowski (ur. 10 kwietnia 1917 w Nowym Targu, zm. 5 marca 1993 tamże) – polski ekonomista, bankier, żołnierz, działacz społeczny, poseł na Sejm PRL VI kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył szkołę powszechną w Nowym Targu i w 1936 tamtejsze Gimnazjum im. Seweryna Goszczyńskiego (był tam m.in. prezesem Zrzeszenia Uczniów). Po maturze wstąpił ochotniczo do wojska. W 1939 został absolwentem Szkoły Podchorążych, uzyskał stopień podporucznika i uczestniczył w kampanii wrześniowej (służąc podczas praktyki w 3 Pułku Strzelców Podhalańskich; uzyskał stopień podporucznika piechoty). Pod jej koniec znalazł się w niewoli sowieckiej, trafił do obozu w Starobielsku. Stamtąd został przeniesiony do niemieckiego obozu jenieckiego Oflag VII A Murnau. W 1945 przeniesiono go do Włoch, gdzie został przydzielony do 1 Brygady Strzelców Karpackich. W 1946 został zdemobilizowany, powracając do Nowego Targu, gdzie poddawał się długiej kuracji i rekonwalescencji. Zajął się prowadzeniem księgowości handlowej. W 1949 został zatrudniony w Związkowym Banku Spółdzielczym w Nowym Targu, gdzie był kolejno likwidatorem, księgowym i starszym księgowym. W 1954 zorganizował Oddział Powszechnej Kasy Oszczędności w Nowym Targu, w którym objął funkcję dyrektora. Zasiadał w prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Nowym Targu, był też przewodniczącym Komitetu Miejskiego Frontu Jedności Narodu. W 1972 uzyskał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Nowy Sącz. Zasiadał w Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej oraz w Komisji handlu Wewnętrznego. W 1981 został przewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Nowym Sączu. W 1984 przeszedł na emeryturę.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Syn Adama (przedsiębiorcy i kupca) i Franciszki z domu Dworskiej, miał sześcioro rodzeństwa. W 1947 ożenił się z Joanną Schilling (zmarłą osiem dni przed jego śmiercią, w 1993), z którą miał troje dzieci: Małgorzatę (ur. 1950), Włodzimierza (ur. 1952, byłego radnego Nowego Targu) i Krzysztofa (ur. 1956). Pochowany w Nowym Targu[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]