Tadeusz Zbigniew Zbiegień
pułkownik piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
24 sierpnia 1901 |
---|---|
Data śmierci |
8 marca 1997 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne |
Wojsko Polskie |
Jednostki |
6 Pułk Strzelców Podhalańskich, |
Stanowiska |
dowódca pułku |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Tadeusz Zbigniew Zbiegień (ur. 24 sierpnia 1901 w Lubaczowie, zm. 8 marca 1997) – kapitan piechoty Wojska Polskiego II RP i pułkownik ludowego Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 24 sierpnia 1901 w Lubaczowie[1][2], w rodzinie Romualda[2] (w 1914 oficjał kancelaryjny C. K. Sądu Powiatowego w Jarosławiu[3]). Uczył się w C. K. Gimnazjum w Jarosławiu, gdzie w 1918 ukończył V klasę[4].
W Wojsku Polskim został mianowany podporucznikiem piechoty ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1927[5]. Służył w 6 pułku Strzelców Podhalańskich w Stryju[6]. Następnie awansowany na porucznika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1929[7]. W 1932 pozostawał w dyspozycji szefa Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych[8]. W latach 30. został awansowany na stopień kapitana piechoty[9]. Według stanu z marca 1939 był oficerem 24 pułku piechoty i pełnił funkcję dowódcy plutonu strzeleckiego przy Dywizyjny Kursie Podchorążych Rezerwy 27 Dywizji Piechoty[10]. Po wybuchu II wojny światowej w 1939 podczas kampanii wrześniowej pełnił funkcję II adiutanta dowódcy 24 pułku piechoty[11].
Po zakończeniu II wojny światowej był oficerem ludowego Wojska Polskiego[12]. Służył w Oficerskiej Szkoły Piechoty i Kawalerii Nr 1, w 1945 w stopniu majora[13], w 1946 w stopniu podpułkownika był w kadrze Oficerskiej Szkoły Piechoty i Kawalerii Nr 1[12]. Od 22 października 1946 do 7 maja 1947 sprawował stanowisko dowódcy 16 Kołobrzeskiego pułku piechoty w Krakowie[14]. Według informacji opublikowanych po latach przez Instytut Pamięci Narodowej był podejrzewany o współpracę z obcym wywiadem, a sprawę w tym zakresie prowadził od 1946 do 1955 Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Krakowie[2]. Do końca życia był w stopniu pułkownika[15].
Zmarł 8 marca 1997[15]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 257 d-4-7)[15].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych (przed 1928)[6]
- Złoty Krzyż Zasługi (1 października 1946)[12]
- Medal Niepodległości (16 marca 1937)[16]
- Srebrny Krzyż Zasługi (przed 1939)[9]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tadeusz Zbiegień. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2021-02-20].
- ↑ a b c Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Krakowie (1945) 1983–1990. Tadeusz Zbiegień. inwentarz.ipn.gov.pl. [dostęp 2021-02-20].
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 133.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Jarosławiu za rok szkolny 1918. Jarosław: 1918, s. 33.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 281.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 106.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 113.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 113, 437.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 41.
- ↑ Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 576–577 i 673.
- ↑ Aleksander Sałacki: Na straconych pozycjach. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989, s. 179-181. ISBN 83-11-07665-0. OCLC 834696058.
- ↑ a b c M.P. z 1947 r. nr 19, poz. 41 „za gorliwą pracę, oraz doskonałe wyniki pracy nad wyszkoleniem kadr oficerskich Odrodzonego Wojska Polskiego”.
- ↑ Stanisław Brzeziński: Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki, 1943–1983. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1984, s. 82.
- ↑ Adolf Stachula: Szósta pomorska: z dziejów Szóstej Pomorskiej Dywizji Piechoty 1944-1948. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny im. Wandy Wasilewskiej, 1981, s. 298. ISBN 83-11-06602-7.
- ↑ a b c Cmentarz Stare Powązki: JOASIA GAJEWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-02-20] .
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Dowódcy pułków piechoty ludowego Wojska Polskiego
- Kapitanowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Lubaczowie
- Ludzie związani z Jarosławiem (Polska)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (trzykrotnie)
- Odznaczeni Medalem Niepodległości
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Oficerowie 6 Pułku Strzelców Podhalańskich
- Oficerowie 16 Kołobrzeskiego Pułku Piechoty
- Oficerowie Oficerskiej Szkoły Piechoty nr 1
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Pułkownicy ludowego Wojska Polskiego
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Urodzeni w 1901
- Wojskowi związani z Krakowem
- Zmarli w 1997