Taksa notarialna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Taksa notarialna – maksymalna wysokość kwoty, jaką pobiera notariusz za udokumentowanie czynności prawnej[1]. Minister sprawiedliwości w drodze rozporządzenia wydanego na podstawie art. 5 § 3 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie określa odpowiednie stawki. Od 30 czerwca 2004 roku stawki taksy notarialnej określone są w rozporządzeniu z dnia 28 czerwca 2004 roku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Art. 5 § 1 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (Dz.U. z 1991 r. nr 22, poz. 91).
  2. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 czerwca 2004 r. w sprawie maksymalnych stawek taksy notarialnej (Dz.U. z 2004 r. nr 148, poz. 1564).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]