Teleszewicze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teleszewicze
Целяшэвічы
Телешевичи
Ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

dzierżyński

Sielsowiet

Borowa

Populacja (2019)
• liczba ludności


39[1]

Tablice rejestracyjne

5

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Teleszewicze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Teleszewicze”
Ziemia53°43′30″N 26°54′16″E/53,725000 26,904444

Teleszewicze (biał. Целяшэвічы, Cielaszewiczy; ros. Телешевичи, Tieleszewiczi) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie dzierżyńskim, w sielsowiecie Borowa.

Współczesnie w skład miejscowości wchodzi także dawna wieś Borowskie (Borowska; biał. Бароўскія, Barouskija; ros. Боровския, Borowskija).

Historia[edytuj | edytuj kod]

W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie mińskim, w gminie Rubieżewicze.

Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich, w okręgu mińskim, w powiecie mińskim, w gminie Rubieżewicze.

W wyniku postanowień traktatu ryskiego znalazły się w granicach Związku Sowieckiego. W okresie międzywojennym położone były przy granicy z Polską. Mieścił się tutaj zastaw Wojsk Pogranicznych NKWD[2]. W latach 1932-1937 w Polskim Rejonie Narodowym im. Feliksa Dzierżyńskiego.

8 maja 1944 w rejonie Teleszewicz i Wielkiego Sioła odbyła się bitwa pomiędzy Zgrupowaniem Stołpeckim Armii Krajowej a sowieckimi partyzantami[3].

Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Ludzie związani z miejscowością[edytuj | edytuj kod]

  • Janina Bandak – Bohater Pracy Socjalistycznej, deputowana do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.
  2. Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927-1939. Archiwum Straży Granicznej. Szczecin
  3. Grzegorz Jasiński, Tomasz Kopański, Norbert Bączyk, Andrzej Chmielarz, Krzysztof Fudalej, Zbigniew Moszumański, Paweł Przeździecki, Witold Rawski: Kronika Wojska Polskiego 1944. Warszawa: 2015, s. 98.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]