Terekli-Mekteb
Państwo | |
---|---|
Republika | |
Rejon | |
Wysokość |
20 m n.p.m. |
Populacja (2010) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
(+7) 87256 |
Kod pocztowy |
368850 |
Tablice rejestracyjne |
05 |
Położenie na mapie Dagestanu | |
Położenie na mapie Rosji | |
44°10′N 45°52′E/44,166667 45,866667 |
Terekli-Mekteb (ros. Терекли-Мектеб) – wieś na terytorium Federacji Rosyjskiej w Republice Dagestanu, ośrodek administracyjny rejonu nogaiskiego na południowo-wschodnim skrawku kontynentu europejskiego.
Według danych z 2002 wieś liczyła ok. 7300 mieszkańców.
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Osada znajduje się w północnej części Dagestanu, ok. 70 km od zachodniego wybrzeża Morza Kaspijskiego i ok. 200 km w linii prostej na północny zachód od stolicy republiki Machaczkała[2].
W Terekli-Mekteb zlokalizowane są zakłady przemysłu spożywczego i przemysłu drzewnego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwotnie tereny dawnej osady zamieszkiwali Nogajowie. Wieś powstała w 1793 jako kolonia rosyjska[3].
W czasie II wojny światowej (operacja Fall Blau), w grudniu 1942 osada została zdobyta przez armię niemiecką (Grupa Armii A), ale po kilku dniach odbiła ją Armia Czerwona[4]. Był to najdalej na wschód wysunięty punkt frontu wschodniego, do którego dotarły wojska hitlerowskich Niemiec (najdalszy na południowy wschód to miasto Ordżonikidze – ob. Władykaukaz)[5][6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości Dagestanu na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2010. (ros.).
- ↑ Wielki ilustrowany atlas świata. Wyd. I wydanie polskie. Warszawa: GeoCenter International, 1993, s. 61. ISBN 3-575-13771-4. (pol.).
- ↑ M. A. Bulgarova: Nogajskaja toponimika. Stawropol: Stavropolservisshkola, 1999, s. 242. ISBN 5-93078-014-5. (ros.).
- ↑ Leonard Drożdżewicz , Pocztówka z Jedwabnego Szlaku, „Znad Wilii”, Viešoji įstaiga „Znad Wilii” kultūros plėtros draugija, ISSN 1392-9712 indeks 327956, nr 1 (57) z 2014 r., s. 89 [online] .
- ↑ Wielki atlas historyczny. Wyd. 3. Warszawa: Demart, 2003, s. 126. ISBN 83-89239-57-4. (pol.).
- ↑ Percy Ernst Schramm (Hrsg.): Kriegstagebuch des OKW, Teilband 4.2, 2. Halbjahr 1942. (niem.).