Tetramorfa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tetramorfa z kości słoniowej na szkatułce, Chrystus w otoczeniu 4 ewangelistów; XIII wiek – Muzeum Narodowe w Paryżu (Cluny)

Tetramorfa – w sztuce wczesnego średniowiecza: powiązanie symboli[1] czterech Ewangelistów w jedną postać <tetra- + -morfa>. Postaciom wskazanym w Księdze Ezechiela 1,10 przypisani[2] zostali poszczególni ewangeliści: św. Mateusz (anioł), św. Marek (lew), św. Łukasz (wół), św. Jan (orzeł).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Słownik PWN
  2. ↑ J. E. Cirlot: A Dictionary of Symbols. Second, 1993. ISBN 0-88029-702-6.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tetramorfa&oldid=70306051”