The Guns of Brixton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The Guns of Brixton
Wykonawca singla
z albumu London Calling
The Clash
Wydany

14 grudnia 1979
9 lipca 1990

Gatunek

punk-rock

Singel po singlu
London Calling
(ponowne wydanie)”
(1988)
„The Guns of Brixton”
(1990)
Should I Stay or Should I Go
(1991)

The Guns of Brixton – utwór nr 10 na London Calling, trzeciej płycie zespołu The Clash z 1979 r. Jako singel utwór został wydany dopiero w 1990 r. (wersja po remasteringu) i doszedł do 57 miejsca na brytyjskich listach przebojów.

Powstanie utworu[edytuj | edytuj kod]

Autorem utworu The Guns of Brixton był basista zespołu Paul Simonon. Był to jego pierwszy tekst w dyskografii The Clash. The Guns of Brixton to także jeden z nielicznych utworów śpiewanych przez Simonona i jeden z nielicznych utworów, w których Simonon nie grał na basie. Partie gitary basowej wykonywał na koncertach Strummer, gdyż Simonon nie chciał śpiewać i grać jednocześnie.

Treść utworu[edytuj | edytuj kod]

Utwór opowiada o przemocy i przestępczości, charakterystycznych dla Brixton – dzielnicy południowego Londynu, w której wychowywał się Simonon. Chociaż tekst nie nawiązywał bezpośrednio do żadnego konkretnego wydarzenia w Brixton, okazał się proroczy: w latach 1981, 1985 i 1995 dochodziło tam do poważnych zamieszek ulicznych wymierzonych w służby policyjne.

Brixton to nieoficjalna stolica Jamajczyków i Karaibów żyjących w Londynie, w nawiązaniu do tego faktu w The Guns of Brixton słychać wpływy muzyki reggae. Potwierdza to także jedna ze strof, odwołująca się do historii Ivanhoe Martina opowiedzianej w filmie The Harder They Come z 1972 roku.

Wersje utworu i covery[edytuj | edytuj kod]

Utwór w twórczości The Clash[edytuj | edytuj kod]

  • Wersja oryginalna (album London Calling, 1979)
  • Wersja instrumentalna demo pod nazwą Paul’s Tune (demo The Vanilla Tapes, 2004)
  • Końcówka utworu Broadway (album Sandinista!, 1980) – skrócona wersja The Guns of Brixton śpiewana przez kilkuletnią Marię Gallagher z prostym akompaniamentem klawiszowym. Tempo partii wokalnej jest dosyć szybkie i niezgodne z tempem akompaniamentu.

Covery wykonywane przez późniejsze zespoły członków The Clash[edytuj | edytuj kod]

W 2007 roku zespół wykonał The Guns of Brixton na koncercie otwierającym trasę koncertową po Wielkiej Brytanii (źródło: NME[1])

Covery[edytuj | edytuj kod]

Wykorzystanie linii melodycznej[edytuj | edytuj kod]

  • 2K (zespół znany także jako 2K (czyli Dwukołnierz & Przyjaciele))
    • Muzyka z Guns of Brixton została wykorzystana jako podkład utworu Policja analna (dostępny w serwisie mp3.wp.pl). Utwór opowiada o fikcyjnej organizacji policyjnej kontrolującej procesy wydalania.
  • Alians
    • Muzyka z The Guns of Brixton została wykorzystana w jednej z wersji utworu Bomby domowej roboty oraz w utworach Duby domowej roboty i Paryż 69.
  • Beats International
    • Utwór Dub Be Good to Me
  • Cypress Hill
    • Utwór What’s your Number?
  • Fantyna
    • Linia melodyczna utworu Garaż (upublicznionego na portalu legalez.nuta.pl w 2006 roku) jest oparta o The Guns of Brixton The Clash oraz o covery tego utworu wykonywane przez Alians
  • Krwawe Drwale
    • Utwór Krwawe Lale
  • Nick Mannaseh
    • Utwór Dubs of Brixton
  • Soilent Grün
    • Utwór Spitz wie Lumpi
  • The Anacondas
  • Zion & The Grouch
    • Utwór Trigger
  • Manu Chao
    • Wykorzystanie linii basowej w utworze Por el suelo

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The Good The Bad And The Queen cover The Clash – NME [online], www.nme.com [dostęp 2017-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2007-02-04] (ang.).
  2. Blaggers ITA Discography. blaggersita.pwp.blueyonder.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-28)]..
  3. YouTube [online], www.youtube.com [dostęp 2017-11-27] (fr.).
  4. Artist Profile - Libertines (Catalogue) [online], emimusicpub.com [dostęp 2024-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2006-11-10].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]