Thomas Hindman
Thomas Carmichael Hindman (ur. 28 stycznia 1828 w Knoxville, zm. 27 września 1868 w Helenie) – amerykański prawnik i polityk, generał major Armii Konfederacji[1][2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jego ojciec był plantatorem i agentem ds. Indian w Tennessee[3]. Uczęszczał do lokalnych szkół, później podjął studia w Classical Institute w Lawrenceville w New Jersey[2]. W wieku 17 lat wstąpił do ochotniczej piechoty Missisipi zorganizowanej w celu walki podczas wojny z Meksykiem[3]. Pod koniec wojny miał stopień porucznika. Po wojnie został prawnikiem, później wstąpił do Partii Demokratycznej, w 1854 został członkiem stanowej Izby Reprezentantów Missisipi[3]. Był znany z porywczego i wojowniczego charakteru[3]; toczył walki i pojedynki w obronie własnego honoru. W 1856 przeniósł się do Heleny w Arkansas, gdzie otworzył własne biuro prawnicze. Podczas wyborów z 1856 brał aktywny udział w kampanii kandydatów Demokratów, w 1858 został wybrany do Izby Reprezentantów[3], w 1860 uzyskał reelekcję. Założył własną gazetę, „Old Line Democrat” w Little Rock.
Po wybuchu wojny secesyjnej pomagał organizować pułk piechoty Arkansas i zabezpieczał go jako pułkownik[doprecyzuj!], we wrześniu 1861 otrzymał stopień brygadiera i objął dowództwo brygady Armii Missisipi. 6-7 kwietnia 1862 walczył w bitwie pod Shiloh przegranej przez Konfederatów; uszedł wówczas z pola bitwy lekko ranny po tym, gdy pocisk artyleryjski trafił jego konia[potrzebny przypis]. Tydzień po bitwie otrzymał stopień generała majora, a w maju 1862 objął dowodzenie Departamentu Trans-Missisipi, nowo utworzonego okręgu wojskowego. Otrzymał zadanie powstrzymania gen. Samuela Curtisa i obrony Arkansas. Wprowadził stan wojenny[3], brutalnie rekrutował mężczyzn do wojska Konfederacji i nakazał spalić całą bawełnę zagrożoną zdobyciem przez wroga. Mimo że udało mu się powstrzymać Curtisa, jego działania spotkały się z silnym sprzeciwem cywilów oraz dwóch jego oficerów, Alberta Pike'a i Douglasa Coopera; wszyscy stanowczo skarżyli się władzom Konfederacji, że Hindman postąpił nielegalnie. Konfederacki rząd w Richmond uległ naciskom i zastąpił go Theophilusem Holmesem jako nowym dowódcą Dystryktu Trans-Missisipi, mimo to Hindman pozostał odpowiedzialny za Dystrykt Arkansas i utrzymał aktywne dowodzenie siłami zbrojnymi stanu.
7 grudnia 1862 dowodził wojskiem Konfederacji w przegranej bitwie pod Prairie Grove. Później powrócił do Little Rock, po czym został usunięty ze stanowiska dowódcy Dystryktu Arkansas. W lipcu 1863 został dowódcą dywizji w Army of Tennessee at Chattanooga, 18-20 września 1863 wziął udział w wygranej przez Konfederatów bitwie nad Chickamaugą[3], a 27 czerwca 1864 w zwycięskiej bitwie pod Kennesaw Mountain, w której został ranny i częściowo oślepiony. Po wojnie przeniósł się do Meksyku, skąd wrócił do Heleny w 1867. Został zastrzelony przez okno własnego domu przez nieznanego sprawcę[3][1]. Świadkami zajścia były jego dzieci[2]. Hindman zmarł nad ranem[2]. Zdążył jeszcze wygłosić pożegnalną mowę[2]. Został pochowany na Maple Hill Cemetery w miejscowości Helena w Arkansas[2].