Tomasz August Popławski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tomasz August Popławski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 sierpnia 1878
Łysołaje

Data i miejsce śmierci

11 września 1944
Warszawa

Senator III kadencji (II RP)
Okres

od 1930
do 1935

Przynależność polityczna

BBWR

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Pałacyk Popławskiego w Łysołajach

Tomasz August Feliks Popławski, ps.Jan Rogala, Jan Szczęsny Rogala (ur. 30 sierpnia 1878 w Łysołajach, zm. 11 września 1944 w Warszawie[1]) – ziemianin, działacz społeczny, prezes Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, senator III kadencji II RP.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Ludwika i Wandy z Zylińskich. Szkołę średnią ukończył w Kielcach, studiował matematykę, ale przeniósł się na Wydział Prawa Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego, który skończył w 1901. Uzupełniał wiedzę studiując ekonomie polityczna i nauki humanistyczne. W Heidelbergu uzyskał stopień magistra filozofii. Po powrocie od 1904 zajmował się swoim majątkiem ziemskim w Łysołajach. Rozbudował pałac, budynki gospodarcze, mieszkania dla służby folwarcznej), założył gorzelnię. On też zmienił skromną, wiejską siedzibę w rezydencję – pałac otoczony wspaniałym parkiem[2]. W 1916 wszedł do władz Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego będąc w latach 1921–1925 prezesem Zarządu Głównego, a w latach 1930–1939 prezesem Komitetu. W latach 1914–1917 był redaktorem naczelnym i wydawcą miesięcznika „Sfinks”. Był autorem monografii Długotrwały kredyt ziemski w Prusach i Królestwie Polskim Od 1 grudnia 1925 do maja 1926 pełnił funkcję wiceministra skarbu. W czerwcu 1926 wszedł w skład zarządu oddziału warszawskiego Stronnictwa Prawicy Narodowej, w listopadzie wybrany wiceprezesem oddziału. W listopadzie 1930 został wybrany senatorem z list Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem w okręgu lubelskim. W 1936 został członkiem zarządu Rady Naczelnej Organizacji Ziemiańskich.

W latach 1927–1928 opublikował jako Jan Rogala trzytomową powieść pod wspólnym tytułem Próba ognia. Jej tłem jest życie polityczne i społeczne odbudowującej się w latach dwudziestych Polski. Pierwszy tom Zarzewie miał w pierwszym roku trzy wydania, kolejne Płomień i Odkupienie – po dwa. Recenzent „Wiadomości Literackich” za najciekawszą część powieści uznał pamiętnik, prawdopodobnie autentyczny, z pierwszej wojny światowej, momentu narodzin niepodległej Polski. W 1939 ufundował dla Polskiej Akademii Literatury doroczną nagrodę za dzieło napisane wyróżniającą się, piękną polszczyzną.

Do swojego mieszkania w Warszawie przy ulicy Moniuszki 6 przywiózł cenne zbiory z dworu w Łysołajach – meble gdańskie, obrazy mistrzów włoskich, flamandzkich i holenderskich, starą porcelanę, rękopisy. Wszystko to przepadło podczas powstania warszawskiego. Popławski zginął we wrześniu prawdopodobnie 11 września 1944 w śródmieściu Warszawy, w nieznanych okolicznościach[3]. Jego grób symboliczny znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 66-4-7)[4].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz August Popławski na liście cywilnych ofiar Powstania Warszawskiego
  2. Łysołaje pałac Popławskich
  3. Stanisław Konarski, Tomasz August Feliks Popławski [w:] Polski Słownik Biograficzny tom XXVII wyd. 1982–1983, s.605.
  4. Cmentarz Stare Powązki: JOANNA POPŁAWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-19].
  5. M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1083 „za zasługi na polu organizacji Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie” - jako dr August Popławski.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]