Torpedowce typu Kantang

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Torpedowce typu Kantang
Kraj budowy

 Japonia
 Tajlandia

Użytkownicy

 Tajlandia

Stocznia

Ishikawajima, Tokio
Bangkok Dock Company, Bangkok

Wejście do służby

1937-1958

Wycofanie

1970-1979

Planowane okręty

5

Zbudowane okręty

4

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 110 ton
pełna: 135 t

Długość

42 metry całkowita
40 m między pionami

Szerokość

4,59 m

Zanurzenie

1,52 m

Napęd

2 zespoły turbin parowych o łącznej mocy 1000 KM
2 kotły
2 śruby

Prędkość

19 węzłów

Zasięg

480 Mm przy prędkości 15 węzłów

Załoga

31

Uzbrojenie

1 działo kal. 76 mm
2 działka plot. kal. 20 mm (2 x I)
2 wt kal. 450 mm (1 x II)

Torpedowce typu Kantang – syjamskie (tajlandzkie) torpedowce z lat 30. XX wieku. W latach 1936–1937 w japońskiej stoczni Ishikawajima w Tokio zbudowano trzy okręty tego typu. Jednostki weszły w skład Królewskiej Marynarce Wojennej Syjamu w czerwcu 1937 roku. W latach 1956–1958 w stoczni Bangkok Dock Company w Bangkoku zbudowano czwarty okręt typu, „Sattahip”, będący kopią japońskich jednostek. Ze służby wycofano je w latach 1970–1979, a następnie złomowano.

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

Trzy torpedowce typu Kantang[a] zostały zamówione przez Syjam[b] w Japonii w styczniu 1936 roku[8]. Łączna wartość kontraktu opiewała na 721 000 bahtów (ok. 65 000 £)[8]. Okręty miały niską wolną burtę (a przez to niewielką dzielność morską) i słabe osiągi, będąc praktycznie patrolowcami z uzbrojeniem torpedowym[2]. Ich zaletą była niska cena[2]. Planowano zamówienie dwóch kolejnych okrętów tego typu, jednak nie doszło do tego[8]. Dopiero po 20 latach, już w kraju zbudowano czwartą jednostkę, będącą kopią okrętów zbudowanych w Japonii[2][8].

Trzy pierwsze okręty typu Kantang zbudowane zostały w stoczni Ishikawajima w Tokio[4]. Stępki okrętów położono w 1936 roku, zostały zwodowane 26 marca 1937 roku, a do służby w Królewskiej Marynarce Wojennej Syjamu przyjęto je 21 czerwca tego roku[2][8]. Czwarta jednostka powstała w stoczni Bangkok Dock Company w Bangkoku[4]. Stępkę okrętu położono 21 listopada 1956 roku, został zwodowany 28 października 1957 roku, a w roku następnym przyjęto go do służby[2][9]. Jednostki otrzymały numery taktyczne 5–8 oraz nazwy dystryktów prowincji Syjamu[6][9].

Okręt Stocznia Początek budowy Wodowanie Wejście do służby
„Khlongyai” (5) Ishikawajima 1936 26 marca 1937 21 czerwca 1937
„Takbai” (6)
„Kantang” (7)
„Sattahip” (8) Bangkok 21 listopada 1956 28 października 1957 1958

Dane taktyczno–techniczne[edytuj | edytuj kod]

Okręty były małymi, przybrzeżnymi torpedowcami[2]. Długość całkowita wynosiła 42 metry (40 metrów między pionami), maksymalna szerokość 4,59 metra i zanurzenie 1,52 metra[4][8]. Wyporność standardowa wynosiła 110 ton, zaś pełna 135 ton[4][8]. Okręty napędzane były przez dwa zestawy turbin parowych Kampon o łącznej mocy 1000 koni mechanicznych (KM), do których parę dostarczały dwa kotły Kampon[2][4]. Prędkość maksymalna napędzanych dwiema śrubami jednostek wynosiła 19 węzłów[4][8]. Okręty zabierały 18 ton paliwa, co pozwalało osiągnąć zasięg wynoszący 480 Mm przy prędkości 15 węzłów[2].

Okręty wyposażone były w jeden podwójny aparat torpedowy kalibru 450 mm (18 cali)[2][4][c]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiło pojedyncze działa uniwersalne kalibru 76 mm (3 cale) Ansaldo 1917 L/50[2][4]. Broń małokalibrową stanowiły dwa pojedyncze działka automatyczne kalibru 20 mm Breda L/65[2][4].

Załoga pojedynczego okrętu składała się z 31 oficerów, podoficerów i marynarzy[3][4][d].

Służba[edytuj | edytuj kod]

Okręty pełniły służbę w Królewskiej Marynarce Wojennej przez kilkadziesiąt lat. Pod koniec okresu eksploatacji klasyfikowane były jako duże patrolowce[9]. Trzy okręty „japońskie” z listy floty spisano w latach 1970–1972 i złomowano w latach 1973–1976[5][8]. Najnowszy „Sattahip” służył do 1979 roku, a złomowano go w 1981 roku[2][8].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Transkrypcja tajskiej nazwy กันตัง według RTGS (ang. Royal Thai General System of Transcriptions)[1][2][3], natomiast w części opracowań anglojęzycznych spotykana jest pisownia „Kantan”[4][5][6].
  2. ↑ Obecnie Tajlandia. Pod nazwą Syjam państwo funkcjonowało do 24 czerwca 1939 roku i w okresie od 8 września 1945 roku do 20 lipca 1949 roku[7].
  3. ↑ Japońskie torpedy 18-calowe miały faktyczny kaliber 17,72 cala (450 mm)[10].
  4. ↑ Według Jane's Fighting Ships 1940 załoga liczyła 25 osób[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Oskar Myszor. Syjamskie torpedowce typu „Trat”. „Okręty Wojenne”. Nr specjalny 41. s. 110-111. 
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m Ivan Gogin: KANTANG torpedo boats (1937-1958). Navypedia. [dostęp 2017-06-08]. (ang.).
  3. ↑ a b Raymond Blackman (red.): Jane’s Fighting Ships 1953-1954. London: 1953, s. 354.
  4. ↑ a b c d e f g h i j k Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: 1980, s. 411.
  5. ↑ a b Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: 1996, s. 461.
  6. ↑ a b c Francis E. McMurtrie (red.): Jane’s Fighting Ships 1940. London: 1941, s. 441.
  7. ↑ Oskar Myszor. Syjamskie torpedowce typu „Trat”. „Okręty Wojenne”. Nr specjalny 41. s. 110. 
  8. ↑ a b c d e f g h i j Oskar Myszor. Syjamskie torpedowce typu „Trat”. „Okręty Wojenne”. Nr specjalny 41. s. 111. 
  9. ↑ a b c John E. Moore (red.): Jane’s Fighting Ships 1974-75. New York: Franklin Watts, 1974, s. 317.
  10. ↑ Tony DiGiulian: Torpedoes of Japan. www.navweaps.com. [dostęp 2017-06-08]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Raymond Blackman (red.): Jane’s Fighting Ships 1953-1954. London: Sampson Low, Marston & Co., 1953, s. 354.
  • Tony DiGiulian: Torpedoes of Japan. www.navweaps.com. [dostęp 2017-06-08]. (ang.).
  • Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
  • Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
  • Ivan Gogin: KANTANG torpedo boats (1937-1958). Navypedia. [dostęp 2017-06-08]. (ang.).
  • Francis E. McMurtrie (red.): Jane’s Fighting Ships 1940. London: Sampson Low, Marston & Co., 1941. (ang.).
  • John E. Moore (red.): Jane’s Fighting Ships 1974-75. New York: Franklin Watts, 1974. ISBN 0-531-02743-0. (ang.).
  • Oskar Myszor, Syjamskie torpedowce typu „Trat”, „Okręty Wojenne”, Nr specjalny 41, ISBN 978-83-61069-20-1, ISSN 1231-014X.
Torpedowce typu Kantang

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Torpedowce_typu_Kantang&oldid=60454467”