Traditio longa manu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Traditio longa manu - sposób przeniesienia posiadania rzeczy, jednoznaczny z jej wydaniem, polegający na wydaniu dokumentów, które umożliwiają rozporządzanie tą rzeczą (np. konosamentu) lub wydaniu środków (np. kluczy do mieszkania), które dają faktyczną władzę nad tą rzeczą (art. 348 zd. 2 kodeksu cywilnego)[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. E. Gniewek, Komentarz do art. 348, [w:] E. Gniewek, Kodeks cywilny. Księga druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze 2001.