Trigava peruensis

	Trigava peruensis
	Song, O’Brien et Bartlett, 2024
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	pluskwiaki
Podrząd	fulgorokształtne
Rodzina	Dictyopharidae
Podrodzina	Dictyopharinae
Plemię	Nersiini
Rodzaj	Trigava
Gatunek	Trigava peruensis
	Zasięg występowania

Trigava peruensis – gatunek pluskwiaka z rodziny Dictyopharidae i podrodziny Dictyopharinae.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2024 roku przez Song Zhisun, Lois B. O'Brien i Charlesa R. Bartletta na łamach „ZooKeys” w publikacji współautorstwa Igora Malenovskiego i Jürgena Deckerta. Opisu dokonano na podstawie pojedynczego samca. Jako miejsce typowe wskazano Dolinę Cosñipata w peruwiańskim regionie Cuzco. Epitet gatunkowy oznacza po łacinie „peruwiańska”^[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pluskwiak o ciele długości 11,7 mm, z czego 9,7 mm przypada na długość skrzydła przedniego. Głowa jest słomkowozielona z rudobrązowymi żeberkami bocznymi czoła i ciemienia, rudoczarnymi żeberkami pośrednimi czoła oraz przedocznymi bokami czoła zielonymi. Przed oczami głowa wyciągnięta jest w krótki, stożkowaty, w widoku bocznym odgięty ku górze o niemal kąt prosty wyrostek. Przedplecze jest słomkowozielone z zielonymi górnymi żeberkami bocznymi, śródplecze zaś w całości słomkowozielone. Skrzydła obu par są przezroczyste z ciemnobrązowymi brzegami kostalnymi i zielonkawoochrowymi pterostygmami i zielonymi do zielonkawożółtych żyłkami. Barwa odnóży jest żółtawobrązowa z ciemnymi nasadą, wierzchołkiem i kolcami goleni. Odwłok ma z wierzchu i od spodu zielonkawoochrowe ubarwienie. Genitalia samca mają pygofor o kątowo przy środku wyciągniętej krawędzi tylnej oraz duże i szerokie gonostyliki o odgiętym w kierunku grzbietowo-przednim, wydłużonym, trójkątnym, ostro zakończonym wyrostku grzbietowym i umieszczonym przednasadowo, na szczycie zakrzywionym wyrostku haczykowatym. Duży i tęgi edeagus ma zakrzywione w kierunku grzbietowo-przednim wyrostki endosomalne, małe i na szczycie V-kształtne płaty grzbietowe fallobazy, duże, kciukowate, na szczycie ścięte i opatrzone dużym kolcem płaty boczne fallobazy oraz nieco trójdzielne, u nasady opatrzone dużym kolcem, a u trójkątnego szczytu kolca pozbawione płaty brzuszne fallobazy. Boczne brzegi dziesiątego segmentu odwłoka w widoku grzbietowym są pośrodku wypukłe^[1].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Owad neotropikalny, południowoamerykański, endemiczny dla Peru, znany tylko z lokalizacji typowej na południowym wschodzie kraju^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Zhi-Shun Song, Lois B. O’Brien, Igor Malenovský, Jürgen Deckert, Charles R. Bartlett. Revision of the Neotropical genus Trigava O’Brien, 1999 (Hemiptera, Fulgoromorpha, Dictyopharidae, Nersiini), with descriptions of two new species from Peru and Brazil. „ZooKeys”. 1188. s. 27-45. DOI: 10.3897/zookeys.1188.89881.

[Songetal24-1] Zhi-Shun Song, Lois B. O’Brien, Igor Malenovský, Jürgen Deckert, Charles R. Bartlett. Revision of the Neotropical genus Trigava O’Brien, 1999 (Hemiptera, Fulgoromorpha, Dictyopharidae, Nersiini), with descriptions of two new species from Peru and Brazil. „ZooKeys”. 1188. s. 27-45. DOI: 10.3897/zookeys.1188.89881.

[1]