Przejdź do zawartości

Trude Herr

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trude Herr
Ger­trud Herr
Ilustracja
Mural z podobizną Trude Herr
Data i miejsce urodzenia

4 maja 1927
Kolonia

Data i miejsce śmierci

16 marca 1991
Lauris

Gatunki

szlagier

Aktywność

1955–1987

Trude Herr (właśc. Ger­trud Herr[1] ; ur. 4 maja 1927 w Kolonii, zm. 16 marca 1991 w Lauris) – niemiecka piosenkarka, artystka estradowa, aktorka i reżyserka teatralna.

W 1988 odznaczona Krzyżem Zasługi Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Trude Herr urodziła się jako trzecie dziecko maszynisty Roberta Herra (1891–1961) i jego żony Agathe (1893–1973) w dzielnicy Kolonii – Kalk, a dorastała w Mülheim. Jej ojciec był działaczem Komunistycznej Partii Niemiec i od 1933 r. był więźniem obozu koncentracyjnego, w wyniku czego rodzina Herrów żyła w złych warunkach materialnych. Po ukończeniu szkoły podstawowej podjęła pracę zawodową, najpierw w piekarni, później w agencji handlowej. W 1943 r. ich mieszkanie zostało zniszczone podczas bombardowania i rodzina została przeniesiona do wioski Ewersbach(inne języki) w Hesji (obecnie dzielnica Dietzhölztal). Tam pracowała jako maszynistka w szpitalu, a następnie w urzędzie. Po zakończeniu wojny powróciła do Kolonii, gdzie znalazła pracę w dziale reklamy gazety Die Volksstimme wydawanej przez KPD. W 1946 roku została członkiem teatru objazdowego, a wkrótce potem do swojego teatru przyjął ją Wil­ly Mil­lo­witsch[1].

W 1949 roku wraz ze Gustavem Schellhardtem założyła grupę teatralną Cologne Lustspielbühne. Po upadku projektu pracowała do 1954 r. jako barmanka w jednym z kolońskich barów[1].

Od 1954 roku wielokrotnie występowała na imprezach karnawałowych w różnych klubach w Kolonii jako Büttenrednerin (mówca komedii karnawałowej). W 1955 roku zagrała swoją pierwszą dużą rolę w komedii telewizyjnej Der verkaufte Großvater u boku Willy'ego Millowitscha. Wystąpiła w ponad 30 filmach, wielokrotnie pojawiała się w programach telewizyjnych i odnosiła sukcesy w muzyce szlagierowej. Do jej najpopularniejszych utworów należały Ich will keine Schokolade, In der Spelunke zur alten Unke czy Spiegel-Twist[2].

Grób Trude Herr

W latach 1970–1976 ponownie należała do zespołu kolońskiego Millowitsch-Theater(inne języki). We wrześniu 1977 roku otworzyła własną scenę teatralną Theater im Vringsveedel przy Severinstraße w Kolonii(inne języki), który był jednym z najczęściej odwiedzanych teatrów prywatnych w kraju. W lutym 1986 r. teatr został jednak zamknięty z powodu narastających problemów zdrowotnych Herr[1].

W lipcu 1987 roku przeniosła się na wyspy Fidżi w pobliże stolicy Suvy[2]. W tym roku udzieliła swojego ostatniego wywiadu telewizyjnego Güntherowi Jauchowi[3]. W 1991 roku powróciła do Europy i zamieszkała w Lauris w południowej Francji, gdzie wkrótce zmarła na niewydolność serca w wieku 63 lat. Została pochowana na Cmentarzu Północnym w Kolonii[1].

W 1966 roku poślubiła pochodzącego z Tunezji Ahmeda M'Bareka. Małżeństwo trwało do 1976 roku[4]. Na początku lat dziewięćdziesiątych na Fidżi poznała swojego ostatniego partnera, Samuela Bawesi[5].

Tablica pamiątkowa na budynku dawnego teatru Trude Herr w Kolonii

Filmografia (wybór)[6][edytuj | edytuj kod]

  • 1959: Alle Tage ist kein Sonntag
  • 1962: Drei Liebesbriefe aus Tirol
  • 1964: Freddy und das Lied der Prärie
  • 1967: Heubodengeflüster
  • 1971: Hurra, bei uns geht's rund
  • 1976: Tango
  • 1983: Schöne Bescherung
  • 1984: Geschichten aus der Heimat

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Trude Herr [online], Portal Rheinische Geschichte [dostęp 2024-04-20] (niem.).
  2. a b Trude Herr [online], koeln-magazin.info [dostęp 2024-04-20].
  3. Günther Jauch im Gespräch mit Trude Herr 1988. [dostęp 2024-04-20].
  4. Andreas Rickmann, Trude Herr: Ihr Leben, ihre Lieder, ihre unbekannte Seite [online], Verliebt in Köln, 9 marca 2024 [dostęp 2024-04-20] (niem.).
  5. 50 Jahre EXPRESS: Trude Herr: Niemals geht sie so ganz [online], EXPRESS, 29 stycznia 2014 [dostęp 2024-04-20] (niem.).
  6. Trude Herr | filmportal.de [online], www.filmportal.de [dostęp 2024-04-20].