Tryfylin
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Skład chemiczny |
LiFePO4 |
---|---|
Twardość w skali Mohsa |
4–5 |
Przełam |
nierówny, muszlowy |
Łupliwość |
dobra według (100) |
Pokrój kryształu |
kryształy słupkowe, skupienia ziarniste lub zbite |
Układ krystalograficzny |
rombowy |
Topliwość |
łatwo topliwy |
Gęstość minerału |
3,4–3,6 g/cm³ |
Właściwości optyczne | |
Barwa |
niebieskoszary, zielonkawoszary, brązowy |
Rysa |
szarobiała |
Połysk |
tłusty |
Tryfylin – minerał z gromady fosforanów, w którym kationami są jony litu i żelaza na II stopniu utlenienia[1][2]. Należy do grupy minerałów rzadkich.
Nazwa została nadana w 1834 r. przez Johanna Nepomuka von Fuchsa[2]. Pochodzi od greckich słów tri = trzy oraz fýlon = rodzina[3], gdyż sądzono wówczas, że minerał ten zawiera 3 kationy, Li, Fe i Mn[2].
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
- Rozpuszcza się w kwasach.
- Jest przezroczysty lub przeświecający.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Występuje jako składnik pegmatytów obok takich minerałów jak: amblygonit, spodumen, kasyteryt czy beryl.
Występowanie na świecie: Niemcy – Hühnerkobel (Las Bawarski) i Hagendorf, Czechy – Přibyslavice, Portugalia – Mangualde, Szwecja – Norrö, USA – Newport w New Hampshire, Namibia – Karibib.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Triphylite [online], www.webmineral.com [dostęp 2019-05-29] .
- ↑ a b c Triphylite, [w:] Mindat.org, Hudson Institute of Mineralogy [dostęp 2019-05-29] (ang.).
- ↑ Rudolf Ďuda , Luboš Rejl , Wielka encyklopedia minerałów, Wydawnictwo Elipsa 2, 1994, ISBN 978-83-86013-00-5 .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rudolf Ďuda , Luboš Rejl , Wielka encyklopedia minerałów, Wydawnictwo Elipsa 2, 1994, ISBN 978-83-86013-00-5 .