Tunel w Szklarach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tunel kolejowy w Szklarach
Ilustracja
Widok tunelu od strony południowo-zachodniej
Państwo

 Polska

Miejscowość

Szklary

Rodzaj

tunel kolejowy

Długość

599,37[a] m

Liczba tub

1

Data otwarcia

1904

Budowa
Data budowy

1903–1904

Położenie na mapie gminy Hyżne
Mapa konturowa gminy Hyżne, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Tunel kolejowy w Szklarach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Tunel kolejowy w Szklarach”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Tunel kolejowy w Szklarach”
Położenie na mapie powiatu rzeszowskiego
Mapa konturowa powiatu rzeszowskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Tunel kolejowy w Szklarach”
Ziemia49°53′01,45″N 22°14′51,01″E/49,883736 22,247503

Tunel w Szklarach – wąskotorowy tunel kolejowy w Szklarach, w województwie podkarpackim. Jest to jedyny tunel na kolejach wąskotorowych w Polsce[1].

Budowa tunelu[edytuj | edytuj kod]

Portal tunelu
Wnętrze tunelu
Widok tunelu od strony północno-wschodniej

Tunel w Szklarach jest częścią linii wąskotorowej łączącej Przeworsk z Dynowem. Koncepcja budowy przeworskiej kolei powstała w okresie monarchii austro-węgierskiej na potrzeby obsługi cukrowni w Przeworsku. Cała linia została wybudowana w latach 1902–1904, natomiast sam tunel powstał w latach 1903–1904. Głównym projektantem tunelu był starszy inż. Maurycy Machalski, zatrudniony w Krajowym Biurze Kolejowym we Lwowie. Sam obiekt położony jest pod Szklarską Górą pomiędzy 35,324 a 35,923 kilometrem linii. Według dokumentacji projektowej jego długość wynosi 599,37 m[2]. Rzeczywisty wymiar, jaki podają źródła to 600[3] lub 602[1] metry. Szerokość wynosi 4,3 m, wysokość 4,7 m, naziom nad tunelem dochodzi do 37 m[3]. Obudowę tunelu wykonano z kamienia (piaskowca), a sklepienie wzmocniono blokami z prefabrykowanego betonu[2]. W 1905 r. zamontowano drewniane bramy, aby zapobiec powstawaniu naturalnych przeszkód tj. zwisających sopli lodu w okresie zimowym. Do czasów dzisiejszych zachowały się jedynie fragmenty tej konstrukcji. Ciekawostkę obiektu stanowią wnęki (nyże) rozmieszczone po obu stronach ścian tunelu. Ich przeznaczenie było podwójne. Po pierwsze dawały schronienie dla pracowników, a po drugie były to miejsca wyznaczone do założenia materiału wybuchowego celem wysadzenia tunelu[2].

Atrakcja turystyczna[edytuj | edytuj kod]

Sam tunel stanowi atrakcję turystyczną Podkarpacia. Przyciąga nie tylko miłośników kolejki wąskotorowej, ale również fotografów próbujących utrwalić niezwykłość tego miejsca. Szczególnie ciekawe zjawisko można zaobserwować zimą, kiedy przeciekająca woda zamarza w tunelu tworząc niezwykle formy lodowych nacieków[4].

Ruch pociągów[edytuj | edytuj kod]

W sezonie letnim przez tunel przejeżdża pociąg turystyczny PKW „Pogórzanin”[3].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. wg dokumentacji projektowej

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ł. Bajda: Po powiecie przeworskim – Przewodnik. Wydawnictwo Edytorial, 2017, s. 168.
  2. a b c A. Bożek, B. Pokropiński: Kolej wąskotorowa Przeworsk – Dynów. Kolpress, 2018, s. 136–139.
  3. a b c Historia przeworskiej kolei dojazdowej. kolejka-pogorzanin.pl. [dostęp 2023-06-03]. (pol.).
  4. Ten tunel w Szklarach na Podkarpaciu jest magiczny i słynny w całej Europie. Znasz to miejsce?. eska.pl. [dostęp 2023-06-03]. (pol.).