USS Mullany (DD-325)
| |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
 US Navy
| |
| Wejście do służby | |
| Wycofanie ze służby | |
| Los okrętu | |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
1215 ton |
| Długość |
95,83 m |
| Szerokość |
9,65 m |
| Zanurzenie |
2,84 m |
| Napęd | |
| turbiny parowe | |
| Prędkość |
35 węzłów (65 km/h) |
| Uzbrojenie | |
| 4 × 102 mm, 1 x 76 mm 12 wyrzutni torpedowych kal. 533 mm. | |
| Załoga |
95 ludzi |
USS Mullany (DD-325) – amerykański niszczyciel typu Clemson będący w służbie United States Navy w okresie po I wojnie światowej. Patronem okrętu był James Robert Madison Mullany.
Stępkę okrętu położono 3 czerwca 1919 w stoczni Bethlehem Shipbuilding Corporation w San Francisco. Zwodowano go 9 lipca 1920, matką chrzestną była Alice Lee Hall. Jednostka weszła do służby 29 marca 1921 w Mare Island Naval Shipyard, pierwszym dowódcą został Lieutenant Edward Breed.
Bazując w San Diego "Mullany" operował wzdłuż zachodniego wybrzeża USA przez większość część służby. Brał udział w dorocznych kombinowanych manewrach floty w rejonie strefy Kanału Panamskiego i na Karaibach. Okręt wyszedł z San Francisco 15 kwietnia 1925 na ćwiczenia taktyczne floty na wodach hawajskich, z których odpłynął 1 lipca wraz z Battle Fleet w podróż dobrej woli do Samoa, Australii i Nowej Zelandii. Do San Diego niszczyciel wrócił 27 września.
W 1928 okręt dwukrotnie odbył rejsy na Hawaje. W pierwszym przypadku w celu udziału w manewrach floty, w drugim szkoląc rezerwistów marynarki.
Został wycofany ze służby 1 maja 1930 w San Diego. Jego nazwę skreślono z listy jednostek floty 18 listopada 1930. 19 marca 1931 został sprzedany na złom.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.